منبع: «رشد آموزش جغرافیا»
فصل‌نامه رشد آموزش جغرافیا در جدیدترین شماره خود و طی مقاله‌ای تحولات و دگرگونی‌های امروزین مرزهای جغرافیا و نیز مسیر حرکت مباحث جغرافیایی را بررسی کرده است. راضیه تیموری دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری نویسنده این
مقاله است.
در ابتدای مقاله می‌خوانیم: «در دیدگاه‌های کنونی جغرافیا، از تغییراتی چون گردش اهداف مطالعات جغرافیایی از تولیدگرایی به مدیریت‌گرایی و از مدیریت‌گرایی به کارآفرینی محیط‌های انسانی سخن به میان می‌آید. جغرافیا دیگر شرایط موجود را به‌صورت یک علم کورولوژیکی صرف
مطالعه نمی‌کند. در جهان کنونی، دیگر دیدگاه مالتوسی، با توجه به تولید انبوه، مدیریت‌گرایی و تخصیص منابع موجود و ایجاد فرصت‌های برابر برای جامعه انسانی، خریداری ندارد و دیدگاهی منسوخ است. حل بسیاری از معضلات جهان امروزی با سوگیری جغرافیا به سمت اقتصاد سیاسی
و اهمیت دادن به عدالت اجتماعی امکان‌پذیر شده و معنای واقعی توسعه را در جامعه گسترده است.»
عدالت اجتماعی: مکان و لامکان در جغرافیا (جهانی شدن)؛ جغرافیا و جابه‌جایی جنسیت از جمله بخش‌های این مقاله است. در توضیح جغرافیا و عدالت اجتماعی آمده است: «جغرافیا در عصری که مدعی جهانی شدن است، دیگر فقر و بیکاری و گرسنگی افراد جامعه بشری را تقدیر محتوم اراده
خداوندی نمی‌بیند و دیدگاه‌های مالتوس‌گرا را برای حذف جامعه فقیر و بیهوده بودن برنامه‌ریزی برای کمک به فقرا نمی‌پذیرد. جغرافیا باید در نظر و عمل با عدالت اجتماعی پیوند بخورد. جغرافیا بدون عدالت اجتماعی فاقد آن قدرت و توانی خواهد بود که بتواند در مطلوبیت‌بخشی
به زندگی انسان توفیق یابد. جغرافیای امروزی با دیدگاهی عدالت‌محور و تأکید بر فقرزدایی، عقاید و ایدئولوژی‌های منحط را به‌طور کلی از صحنه مباحث جغرافیایی پس می‌زند و دیگر ندای فضای حیاتی و تنازع برای به دست آوردن سرزمین‌های دوردست را نمی‌پذیرد و وجود این اندیشه
را در اذهان جغرافی‌دانان چیزی جز یک توهین به بشریت نمی‌داند. در این عصر، صدای بازماندگان جامعه بیشتر به گوش می‌رسد و این تنها عرصه جغرافیاست که بهترین پاسخ‌دهنده به این فریادهاست.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش جغرافیا، شماره 107، تابستان 1393 منتشر شده است.