«سبک یادگیری من» عنوان مقاله‌ای از لیلی محمدحسین است که در ماه‌نامه رشد آموزش متوسطه منتشر شده است. در این مقاله به چهار سبک یادگیری پرداخته شده است.
نویسنده مقاله درباره اهمیت درک سبک یادگیری آورده است: «درک سبک یادگیری دانش‌آموزان به این دلیل اهمیت دارد که معلم بداند نباید مطابق سبک یادگیری خودش آموزش دهد بلکه بهتر است به سبک یادگیری مخاطبانش توجه داشته باشد. اگر ما به دانش‌آموز کمک کنیم سبک یادگیری خود
را بشناسد، اعتماد به نفس‌شان بیشتر می‌شود و می‌توانند یادگیری خود را مدیریت کنند. البته اگر معلمان نیز از سبک یادگیری خود آگاه شوند از روش تدریس خود هم آگاه می‌شوند. روش تدریس هر معلمی تحت تأثیر سبک یادگیری خودش است. آگاهی از سبک‌های یادگیری متفاوت به ما کمک
می‌کند آن سبک‌ها را نیز تمرین کنیم. در نتیجه، تجربه‌های یادگیری غنی‌تری برای ما ایجاد می‌شود.»
چهار سبک یادگیری عبارتند از:
1. بصری یا دیداری
2. سمعی یا شنیداری
3. حرکتی
4. لمسی
درباره ویژگی‌های سبک بصری می‌خوانیم:
«افرادی که سبک یادگیر‌ی‌شان بصری است:
• پیام‌ها را از راه چشم دریافت می‌کنند.
• از خواندن کتاب برای کسب دانش لذت می‌برند.
• به آسانی می‌توانند دستور‌العمل‌های کتبی را دنبال کنند.
• وقتی می‌خواهند مکانی را پیدا کنند، خواندن نقشه را به دستور‌العمل‌های شفاهی ترجیح می‌دهند.
نویسنده مقاله بعد از برشمردن ویژگی‌های سبک‌های دیگر نوشته است: «معلمان می‌توانند با آگاهی از این ویژگی‌ها در طراحی آموزشی خویش به انواع سبک‌ها توجه داشته باشند. دانش‌آموزان با سبک یادگیری بصری برخلاف دانش‌آموزان با سبک یادگیری سمعی، نمی‌توانند تنها از راه
گوش دادن به معلمان یاد بگیرند. آن‌ها نیاز دارند مطالب را بنویسند، تصویر را ببینند و حتماً در مکانی بنشینند که چهره معلم را ببینند.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش متوسطه، شماره 8 (پی‌درپی 114)، اردیبهشت 1393 منتشر شده است.