فصل‌نامه رشد آموزش ریاضی در جدیدترین شماره خود مقاله‌ای را به سیر تحول برنامه درسی ریاضی در ایران اختصاص داده است. این تغییر و تحول از زبان
میرزا جلیلی دبیر بازنشسته و پیشکسوت تغییرات کتاب‌های درسی ریاضی در ایران است که در دیداری با اعضای هیئت تحریریه رشد آموزش ریاضی بیان شده است.
میرزا جلیلی در پاسخ به این سؤال که «برای تدریس اولین کتاب ریاضیات جدید و آموزش معلمان آن چگونه تصمیم‌گیری شد» گفته است: «بحث اولیه این بود که «ریاضیات جدید» را به‌صورت کتاب‌هایی برای معلمان ریاضی بنویسیم و برای آن‌ها دوره بگذاریم تا خُرد خُرد یاد بگیرند و بعد
که برای معلمان جا افتاد، این کتاب را به دبیرستان‌ها ببریم. اما یک نظریه دیگر وجود داشت که کتاب ساده نوشته شود و از همان ابتدا به دبیرستان برده شود.»
در ادامه می‌خوانیم: «نظر غالب این بود که تا خودِ دبیر احساس نکند که وظیفه تدریس را به‌عهده دارد و می‌خواهد به دیگران یاد بدهد، با دقت مطالعه نمی‌کند، آماده نمی‌شود و یاد نمی‌گیرد. به این دلیل بود که بین این دو نظر، دومی پذیرفته شد؛ یعنی اینکه تصمیم گرفته شد،
کتاب‌های ریاضی جدید خیلی ساده تنظیم شوند و از همان ابتدا وارد دبیرستان شوند. در ضمن به رئیس سازمان کتاب‌های درسی فشار می‌آوردند که حتماً دانشگاهی‌ها که وارد هستند این مطالب جدید را وارد کتاب‌های دبیرستانی بکنند. ولی چون سنت قبلی در ایران این بود که بیشتر خود
دبیران کتاب‌های درسی را می‌نوشتند، آخر سر قرار شد که آقای دکتر مین‌باشیان استاد دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر سابق) که تازه از دانشگاه برکلی دکترای ریاضی خود را گرفته بود و جزوه‌ای با عنوان «آشنایی با منطق و مجموعه‌ها» برای معلمان ریاضی شاغل به تدریس تهیه نموده
بود، با بنده، به دلیل اینکه آن موقع در متن و بطن برنامه‌ها و کتاب‌ها بودم، با هم همکاری کنیم. این‌چنین بود که اولین کتاب درسی «ریاضیات جدید» تألیف و در سال 1353 وارد سال اول دبیرستان شد. این کتاب خیلی ساده و به زبان عادی نوشته شده بود ولی دبیرها با مطالب آن
آشنایی نداشتند.»
متن کامل این گفت‌وگو در فصل‌نامه رشد آموزش ریاضی، شماره 114، زمستان 1392 منتشر شده است.