4 خردادماه در تقویم رسمی کشور «روز دزفول» است؛ شهری که در ابتدای دفاع مقدس توسط تانک‌های رژیم بعثی عراق محاصره شد و بارها بر سرش بمب ریختند، اما با مقاومت و ایستادگی مردم، شهر سر پا ماند و تسلیم دشمن نامرد نشد. شاید برای کسی که در جریان اتفاق‌های جنگ هشت‌ساله با شهر دزفول آشنا شده باشد، سخت باشد که آن را یک شهر زیبای گردشگری بداند. اما دزفول یکی از بهترین گزینه‌ها برای کسانی است که می‌خواهند مجموعه‌ای از جاذبه‌های گردشگری را یکجا تجربه کنند.
با رودخانه زلال و پر آب «دز» که دزفول را به دو نیم می‌کند، می‌توان انواع تفریحات آبی را تجربه کرد و از منظره‌های زیبایش لذت برد. با ورود به بافت تاریخی دزفول، پا به موزه‌ای از بناهای آجری خواهید گذاشت. با سر زدن به سازه‌های آبی شهر می‌توان با فناوری بومی استفاده از توان آب آشنا شد. در این شهر می‌توان به زیارت مقبره‌هایی رفت که گنبدهای ارچین بر سر دارند و داستان‌ها و افسانه‌های بسیاری را که درباره صاحبانشان بر سر زبان‌هاست، شنید. برای تماشای دزفول باید وقت داشت، زیرا به این راحتی نمی‌توان از کنار دیدنی‌هایش گذشت.
آفریده مهندسان ایرانی
آسیاب‌های تاریخی دزفول که بخشی از سازه‌های آبی شهر هستند، صدها سال از دز نیرو گرفته‌اند و گندم این و آن را آرد کرده‌اند. بعضی از این آسیاب‌ها عمری 1400 ساله دارند و یادگارهای دوران ساسانی هستند. آسیاب‌های دزفول به بازدیدکنندگان نشان می‌دهند چطور می‌توان از انرژی پاکیزه و پایدار آب رودخانه استفاده کرد. این آسیاب‌ها که بعضی‌هایشان تا همین 40 سال پیش مشغول به کار بودند، نتیجه فکر و قریحه مهندسان ایرانی هستند.
موزه آجری
دزفول را موزه بناهای آجری می‌نامند. دلیلش هم همین بناهای تاریخی زیبایی است که سر تا پا از آجر ساخته شده‌اند. معماران دزفولی حتی برای تزئین بناهای شهر هم آجرها را تراش داده‌اند و با سلیقه کنار هم گذاشته‌اند. با قدم‌زدن در بافت تاریخی شهر دزفول که شامل 28 محله می‌شود، حتماً با نمونه‌های زیبای بناهای آجری روبه‌رو خواهید شد. اما بهترین نمونه‌های خانه‌های تاریخی شهر، از جمله همین «خانه تیزنو» است که نزدیک پل رومی قرار دارد.
باغ دفاع
در باغ موزه دفاع مقدس شهر دزفول می‌شود بخشی از حماسه و مقاومت مردم دزفول را در طول هشت سال دفاع مقدس دید. در باغ اطراف موزه می‌توان تانک، نفربر و توپ‌هایی را که رزمندگان وطن، از رژیم بعثی غنیمت گرفته‌اند را دید. اما بخش بزرگ دیدنی‌های این موزه زیر سقف ساختمان موزه جمع‌آوری شده‌اند. در اینجا می‌توان با تماشای اسناد، آثار حجمی و آثار هنری که بسیاری از آن‌ها اثر هنرمندان خوزستانی هستند با حال و هوای شهر دزفول و جبهه‌های جنگ تحمیلی آشنا شد.
حکایت‌های دز و دزفول
این آب زلال، رودخانه دز است و حالا که به شهر دزفول و پل رومی رسیده است، تقریباً در میانه راهش قرار دارد. دز به شهر دزفول نشاط و منظره‌های تماشایی هدیه کرده است و دزفولی‌ها بسیار دلبسته این آب هستند. دز پس از دزفول و در ادامه راه به «کارون» می‌ریزد و تا خلیج فارس می‌رود. در اینجا از زیر یکی از کهن‌سال‌ترین پل‌های جهان می‌گذرد؛ پلی که در عهد ساسانی ساخته شده است. داستان‌ها ساخت این پل را به اسیران رومی که مغلوب شاهپور، پادشاه ساسانی شدند، نسبت می‌دهند.
در بر دز
آرامگاه سلطان علی سیاهپوش یا پیر رود بند صدها سال است که بر بالای بلندی و لبه پرتگاهی مشرف بر رودخانه دز قرار دارد، علی صفی یا سلطان علی سیاهپوش از اجداد صفویان است.
حاکمی زیر گنبد ارچین
زیر این گنبد آناناسی‌شکل که به آن «گنبد ارچین» می‌گویند، یکی از حاکمان محلی خوابیده که ایران و زبان فارسی برایش اهمیت بسیاری داشت. این حاکم محلی یعقوب لیث است. او 200 سال پس از ورود اسلام به ایران سلسله صفاریان را تأسیس و زبان فارسی را زبان رسمی اعلام کرد. در دربار او کسی اجازه نداشت به زبانی جز فارسی صحبت کند. گنبدهای ارچین بخشی از معماری بومی استان خوزستان هستند و به‌جز این استان در کمتر جایی می‌شود یکی از آن‌ها را دید.