فاصله بین علم و صنعت! عبارت رایج و تلخی که بارها آن را شنیده‌ایم. معنایش هم واضح است؛ آن علمی که دانش‌آموزان و دانشجویان در کارگاه و کارخانه و شرکت و سازمان و... به‌سختی مشغول فراگیری آن‌اند، چندان به کار نمی‌آید. البته با وجود جایی مثل هنرستان، دانش و مهارت با هم ترکیب می‌شوند و همین می‌تواند صنعت را نیز به حرکت در آورد. در چنین فضایی، اگر یک نهاد مشغول در دل صنعت، بیاید و برای دانش‌آموزان برنامه‌ای ترتیب دهد که خود ترکیب‌کننده علم و صنعت و مهارت باشد، چطور است؟
بیایید در این شماره سراغ رویداد داغ «کی برد» برویم. البته قبل از آن باید کمی به عقبه‌اش بپردازیم. سه سالی می‌شود که «آکادمی همراه»، در راستای تربیت نیروی متخصص در زیست‌بوم دیجیتال کشور شروع به فعالیت کرده است، نیروهایی که قرار است آینده‌ساز کسب‌وکارها در حوزه فناوری هوشمند باشند.
این آکادمی بخش‌های متعددی با مخاطبانی متفاوت دارد. یکی از آن‌ها «بخش دانش‌آموزی آکادمی همراه» است. لذا با مدیر این بخش، آقای میثم شوقی، به گفت‌وگو نشستیم.
ابتدا کمی از کلیت بخش و فعالیت‌های آن بگویید.
بخش دانش‌آموزی آکادمی همراه با هدف استعدادیابی، توانمندسازی و هدایتگری دانش‌آموزان در موضوعات مرتبط با فناوری‌های نوظهور دیجیتال تشکیل شده است. کار این بخش، قراردادن دانش‌آموزان در زنجیره‌ای است که در طول آن افراد بتوانند پس از جذب و آموزش، در انتها در شرکت استخدام و مشغول شوند.
یکی از برنامه‌های دائمی این بخش که مخصوص دانش‌آموزان متوسطه اول و دوم است، اردوی دانش‌آموزی «بازی دید» نام دارد؛ فعالیتی مبتنی بر «سرگرمآموزی» در حوزه آی‌سی‌تی و در قالبی شبیه بازی اتاق فرار! برگزاری چنین اردوهایی به‌شدت به مدیران و دانش‌آموزان عزیز توصیه می‌شود.
به سراغ رویداد «کی برد» برویم. لطفاً کمی از این رویداد برای هنرجویان بگویید.
رویداد مهم و جذابی که ما در برنامه داریم، رویداد کی برد است که مراحل اولیه‌اش از تیرماه 1402 آغاز شده. این رویداد به‌منظور استعدادیابی ترویجی و توانمندسازی دانش‌آموزان در زمینه بازی‌سازی انجام می‌شود و وجه تمایز آن با خیلی از رویدادهای مشابه این است که خود ما، به‌عنوان برگزارکننده، بخش مهمی از صنعت کشوریم و فاصله همیشگی بین علم‌آموزی تا صنعت و تجاری‌سازی را تا حد زیادی پر کرده‌ایم.
آکادمی همراه در ابتدا با ثبت‌نام حدود 12 هزار داوطلب از سراسر کشور و ایجاد صفحه کاربری برای آنان در وبگاه kibordevents.ir فیلم‌های آموزشی از‌پیش‌تهیه‌شده‌ای را در اختیار آنان قرار داد. مدرسان این دوره‌های آموزشی خود فعال صنعت بازی‌سازی‌اند. مشاهده هر فیلم، شرکت در آزمون پس از آن و ارسال تمرین‌های مخصوص دوره، هر کدام امتیاز خاصی برای دانش‌آموزان داشت. در هر زمان نیز فرد می‌توانست امتیاز خود را در رقابت با سایرین مشاهده کند. این بخش از آموزش‌ها و فعالیت‌های فردی، دانش‌آموزان را با سه نقش اساسی در بازی‌سازی یعنی برنامه‌نویسی، طراحی بازی و طراحی هنری آشنا کرد. پس از این آموزش‌ها، مهارت‌آموزان یکی از این سه نقش را برای خود انتخاب می‌کردند و سپس به سراغ فیلم‌های تخصصی آن نقش می‌رفتند. هم‌زمان نیز گروه‌بندی می‌شدند تا با همکاری دو فرد دیگر، ایده اولیه یک بازی با تلفن همراه را برای داوران دوره، که آن‌ها نیز همگی بازی‌ساز هستند، بفرستند.
خب! استقبال چگونه بود؟
310 گروه ایده اولیه‌شان را فرستادند. در این مرحله هیچ گروهی حذف نشد و همگی وارد دور بعدی آموزش شدند.
در دور بعد چه اتفاقی افتاد؟
در مرحله بعد 60 گروه موفق شدند یک نمونه اولیه از بازی خود، با خروجی exe یا APK بفرستند. پس از این مرحله نیز فرایند «محصول اولیه» ساختن شروع شد که 20 گروه توانستند محصول اولیه خود را از نظر داوران بگذرانند. این گروه‌ها از تاریخ 8 تا 20 آذر، با گذراندن یک دوره تخصصی ارشادگری (منتورینگ)، به‌صورت مجازی، در یک دوره 3 روزه حضوری در تهران، راهکارهای تخصصی تجاری‌سازی را آموختند. در انتها تیم‌های برگزیده در دو بخش متوسطه اول و دوم، ضمن دریافت جایزه‌هایی در جمع به مبلغ 200 میلیون تومان، به استودیوها و ناشران تخصصی بازی معرفی شدند و فرایند تجاری‌سازی را شروع کردند. در نتیجه، دانش‌آموزان از بازی‌های ساخته خود درآمد مستمر کسب خواهند کرد؛ چیزی که شاید دانش‌آموزان دهه هفتاد به خواب هم نمی‌دیدند.
آیا شرکت‌کنندگان برای حضور در این دوره باید از قبل زبان برنامه‌نویسی خاصی را بلد می‌بودند؟
خیر. امکان حضور افراد با هر سطح اطلاعات از زبان‌های برنامه‌نویسی، حتی صفر بود. اما طبیعی است فراداشتن یک زبان برنامه‌نویسی کمک شایانی به شرکت‌کنندگان می‌کرد و به کارشان سرعت می‌بخشید. در این رویداد، همچنین امکان پرسش و پاسخ برخط (آنلاین) با مدرسان و داوران نیز فراهم بود و دانش‌آموزان به‌راحتی اشکالات خود را رفع می‌کردند.
و سخن پایانی؟
از شما متشکرم. هنرجویان را به شرکت در چنین رویدادهایی دعوت می‌کنم و به آن‌ها می‌گویم اگر از این دوره جامانده‌اید، نگران و ناراحت نباشید. چنین رویدادهایی باز هم در دستور کار آکادمی همراه هستند. فقط کافی است از طریق مدرسه و رسانه‌ها پیگیر اخبار باشید.