اینک که دومین ماه از سال تحصیلی را در کنار دانشآموزان عزیز، والدین ایشان و معلمان تجربه میکنید، لحظهها را قدر بشناسید و از ظرفیتهای آنها بهصورت بهینه استفاده کنید. استفاده بهینه از لحظهها، با گفتوگو و نگاه مهربانانه آغاز میشود. دلایل زیادی وجود دارند که میتوانید آنها را بهانه قرار دهید و باب صحبت را با اهالی و سکنه مدرسه دامن بزنید. اغلب مدرسهها با معلمان و دانشآموزان تازهوارد مواجه هستند. بهتر است اولویت را به آنها بدهید و شرایط روحی و روانی آنان را نسبت به مدرسه و جو آن جویا شوید. به آنها بگویید، به خاطر بودنشان در این مدرسه خوشحالید و یکی از عوامل متفاوتبودن مدرسه امسال شما نسبت به سال گذشته به خاطر وجود آنهاست. از آنها بپرسید، از اینکه این مدرسه را انتخاب کردهاند، چه احساسی دارند؟ چه چیزهایی در این مدرسه آنان را بیشتر خوشحال میکند و احیاناً چه چیزهایی برایشان ملالآور است؟ از آنان بخواهید پیشنهادهایشان را برای بهترشدن وضع مدرسه ارائه دهند. به آنها اطمینان دهید نظر آنها نسبت به سایرین برای شما مهمتر است، چرا که محل زندگی و تحصیل جدیدی را تجربه میکنند و هنوز عدسی چشمان و زاویه دید ذهنشان به محیط جدید عادت نکرده است. لذا میتوانند چیزهایی را مشاهده کنند که دیگران از دیدنشان عاجزند.
در این راستا، صحبتهای مشابه با والدین دانشآموزان تازهوارد را فراموش نکنید. از آنها نیز بخواهید تفاوتهای مدرسه امسال فرزندشان را در باب روشهای یادگیری و امور پرورشی و فضای کالبدی و فرهنگی با مدرسه سال گذشته او برای شما بیان کنند و شما فقط بهدقت به حرفهایشان گوش کنید و کمتر حرف بزنید و مرتب یادداشت کنید. به این ترتیب آنها تشویق میشوند هم بیشتر حرف بزنند و هم حرفها و مکنونات قلبیشان را برای شما بازگو کنند. البته والدین و معلمان و دانشآموزان سال گذشته را در این بین فراموش نکنید. برای آنان نیز فرصتهایی فراهم کنید تا مشارکتشان را افزایش دهند. بهطور مثال، از آنان بخواهید برنامههایشان را برای بهترشدن مدرسه از حیث ظاهر و نیز ارتباط و مناسبتهای انسانی ارائه دهند.
شما نیز پیشنهادهایتان را برای بهترشدن مدرسه با آنان در میان بگذارید و تأکید کنید دریافت نظرات آنان برای شما بسیار اهمیت دارد و بدون داشتن نظرات آنان، پیشنهادهایتان ارزش بالایی نخواهد داشت. مثلاً از والدین و دانشآموزان بخواهید در یادگیری کلاس درس مشارکت و از این حیث آوردههایشان را ارائه کنند. یا از آنان بخواهید به چند مسئله مهم مدرسه به ترتیب اولویت اشاره کنند و برای مهمترین مسئله یک راهحل عملی پیشنهاد کنند. در همه این موارد، معاونانتان شما را همراهی کنند تا بهطور مستقیم در جریان باشند.
از والدینی که وقت آزاد دارند بخواهید به مدرسه مراجعه کنند و برخی از امور مدرسه را که در ادارههای محلی همچون شهرداری و شورای محل و مسجد نیاز به پیگیری دارد، پیگیری کنند و به سرانجام برسانند.
در ماه دوم سال تحصیلی، انجمن اولیا و مربیان شکل گرفته است. آنان را در تدوین برنامه 9 ماههای تا تیرماه و سال بعد مشارکت دهید و آن را در قالب یک نمایه زمانبندیشده در آورید. برای آنکه ضمانت اجرایی بالایی داشته باشد، به همه خانوادهها هم اعلام کنید.
این ماه فرصت خوبی است تا جشنهای مدرسهای را به بهانههای گوناگون و متناسب با هرماه نامگذاری و با حضور معلمان، دانشآموزان و والدین اجرا کنید. مثلاً جشن روز دانشآموز، جشن تولد بابای مدرسه، جشن تولد معلمان و دانشآموزان و والدینی که در یک ماه متولد شدهاند. این جشن بهظاهر کوچک اما در باطن بزرگ، فضای مدرسهتان را شاد میکند و مناسبتهای بین کارکنان و مدرسه و والدین را تعمیق میبخشد.
این قدمهای کوچک است که هدفهای بزرگ را محقق میسازد. قدرشان را بدانید و آنها را کوچک مشمارید. اندیشههایتان را زمینی کنید تا سرزمین دلهایتان سرسبز و خرم شود.
۴۳
کلیدواژه (keyword):
رشد مدیریت مدرسه، یادداشت سردبیر، آبانتان آباد، دکتر حیدر تورانی