ما با کمک حواس پنجگانه‌مان دنیای اطراف را می‌شناسیم. محیط اطرافمان مدام در حال تغییر است و هر چه بیشتر به آن دقّت و توجّه کنیم، چیزهای بیشتری یاد می‌گیریم. به این کار مشاهده‌گری می‌گویند.
در فصل سرما نوشیدن چایی دل‌چسب است. با کمک بزرگ‌ترها، برای خودت یک لیوان چایی بریز. اوّل، به بخاری که از توی لیوان بلند می‌شود، خوب نگاه کن. حالا یک حبّه قند توی چایی بینداز و آن را هم بزن.
به صدای هم‌زدن خوب گوش بده.
با دستت لیوان را لمس کن. می‌توانی گرما و جنس لیوان را تشخیص بدهی. قبل از اینکه کمی از چایی را بنوشی، آن را بو کن. حالا طعمش را با زبانت احساس کن. من و شما با خوردن یک لیوان چایی، با کمک همه‌ی حواسمان مشاهده‌گری را تمرین کردیم.
حالا چند نمونه مشاهده‌گری کن.
می‌توانی درباره آن‌ها با اعضای خانواده و یا دوستانت صحبت کنی.
به این کار جمع‌آوری اطّلاعات می‌گویند. دانشمندان هم برای کشف و فهمیدن، با دقّت مشاهده‌گری می‌کنند و مثل شما دانشمندان کوچک، اطّلاعات خود را ثبت می‌کنند.