سربلند/ مهدی مردانی
ایستاده‌ام
در مسیر تندباد
در مسیر روز‌های انجماد
گرچه در میان این تگرگ و مرگ
برف هست
سوز هست
مثل نبض یک جوانه در دلم
شوق زندگی هنوز هست
هر چه روزگار سخت
من قوی و سخت‌تر
با شکوه‌تر
سربلندتر
درخت‌تر
رنگ و شعر/ سیدحبیب نزاری
رنگ، یک پرنده است
رنگ، یک جوانه است
رنگ، بال شاپرک
رنگ، رودخانه است
رنگ بال می‌زند
رنگ راه می‌رود
سمت جاده‌های دور
رو به ماه می‌رود
چشمه خسته می‌شود
رود خسته می‌شود
زندگی بدون رنگ
زود خسته می‌شود
رنگ، شعر نیست، رنگ
شور و حال شعرهاست
مثل حس تازه‌ای
در خیال شعرهاست
رنگ، شعر، رنگ، شعر
این دو راز مبهم‌اند
از گذشته های دور
رنگ و شعر با هم‌اند
سرد می‌شوند، سرد
سنگ می شوند، سنگ
رنگ‌ها بدون شعر
شعرها بدون رنگ
جاذبه/ مهری ماهوتی
جاذبه
اسم دیگر محبت است
رشته‌ای ظریف بین ما و یک پرنده در هوا
بین قلب‌ها، نگاه‌ها
جاذبه،
آب را به میوه‌های روی شاخه می‌دهد
آفتاب را،
می‌دهد به دانه در دل زمین
یک پل است؛
مردمان کوچه را به خانه می‌برد
جاذبه پرنده را به لانه می‌برد
هنوز/ بابک نیک طلب
سلام آفتاب!
اگر به کوه می‌روی
- سراغ صخره‌های بی‌شکست -
ببین،
گلی که دوست دارمش
هنوز
کنار چشمه هست؟
سفر تا دریا/ طاهره شهابی
من سنگ بودم
افتاده در راه
یا در عمیق دره‌ای خشک
بازو به بازوی گون‌ها
یک صخره سخت
دور از همه
تنهای تنها ...
وقتی که چشم تو درخشید
بر سنگ‌ها، بر صخره تابید
جرئت گرفتم
رودی شدم
سیال و جاری
رودی که از یک راه طولانی گذر کرد
رودی که تا دریا سفر کرد
جهان دیگر/ خاقانی شروانی
دل نداند تو را، چنان که تویی
جان نگنجد در آن مکان که تویی
با تو خورشید حُسن، چون سایه
می‌دود پیش و پس، چنان که تویی
عقل، جان بر میان به خدمت تو
می‌شتابد به هر کران که تویی
تو جهان دگر شدی از لطف
هم تو سلطان برآن جهان که تویی
تو برآنی که جانم آن تو است
من که«خاقانی‌ام»، برآن که تویی