دیروز سحر داشت با خودکار می‌نوشت. یک‌دفعه به من گفت: «سهیل، مدادت را می‌دهی؟ خودکار من دیگر نمی‌نویسد.»
گفتم: «چرا خودکارت نمی‌نویسد؟» و فکر کردم اصلاً خودکار چه‌طوری کار می‌کند؟ بعد به سحر گفتم: «بیا خودکار را باز کنیم و داخل آن را ببینیم.»
درون خودکار یک نی پلاستیکی نازک وجود دارد که پر از جوهر خودکار است. انتهای آن به یک قسمت فلزی وصل می‌شود که همان نوک خودکار است.
ما ذرهّ‌بین را برداشتیم و نوک خودکار را با دقّت نگاه کردیم. خیلی جالب بود. یک توپ فلزی به نوک خودکار وصل بود.
سحر گفت: «این توپ کوچولو این‌جا چه کار می‌کند؟» گفتم: «نمی دانم. بیا از بابا بپرسیم.»
بابا گفت: «پشت این گوی فلزی یا ساچمه، جوهر خودکار است. وقتی خوکار را روی کاغذ می‌کشیم، ساچمه که به جوهر آغشته شده است، روی کاغذ می‌غلتد و جوهر را روی آن منتقل می‌کند و این‌طوری می‌توانیم به راحتی با خودکار بنویسیم. حالا بیایید یک آزمایش شبیه به خودکار انجام دهیم؟»
من و سحر با خوش‌حالی رفتیم تا وسایلی را که بابا گفته بود، آماده کنیم.
- این‌جا می‌توانید ببینید که سحر و سهیل چه‌کار کردند.