• توجه به اطلاعات پروفایل‌های شخصی؛ قرارندادن اطلاعات محرمانه شامل آدرس رایانامه، تاریخ تولد، شماره تلفن همراه، و آدرس منزل در آن. مهم است که تنها افراد مطمئن بتوانند به اطلاعات پروفایل شخصی دسترسی داشته باشند.
• استفاده از فرصت‌های رسانه‌ای، با بهره‌گیری از روش‌های نوین پیام‌رسانی و تبلیغ، توجه بیشتر به سلیقه‌های مخاطبان، به‌ویژه قشر جوان، در تهیه برنامه‌های صداو‌سیما و تولید سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی و سینمایی و پخش پیام‌های کوتاه صوتی و تصویری از رسانه ملی در راستای آگاه‌سازی عمومی مردم از خطرات استفاده ناآگاهانه از شبکه‌های اجتماعی
• گسترش هر چه بیشتر مکان‌های تفریحی و ورزشی برای گذراندن اوقات فراغت جوانان و ترغیب جوانان به انجام فعالیت‌های فیزیکی و دورشدن از فضاهای مجازی (قاسمی، عدلی‌پور وکیانپور، 1391: 6-35).
• توسعه شبکه‌های اجتماعی مجازی بومی و سالم، و ایجاد بسترهای فناوری اطلاعات برای نشر دانش و اطلاعات و توسعه پایگاه‌های اطلاعاتی ایرانی و بهبود کمی و کیفی پایگاه‌های موجود به‌منظور استغنای استفاده‌کنندگان از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی (خواجه نژادیان، 1391).
• جایگزین‌نکردن دوستان واقعی با دوستان مجازی؛ دوستان مجازی هرگز نمی‌توانند جای دوستان واقعی را بگیرند. هر فردی برای تعاملات اجتماعی به دوستان واقعی نیاز دارد و به کمک این تعاملات می‌توانند اضطراب و استرس خود را کاهش دهند.
• طراحی برنامه‌هایی برای ارتقای فرهنگی، مانند نشر کتاب‌هایی در زمینه نحوه استفاده مفید و درست از اینترنت و فضای مجازی و گنجاندن آن در محتوای درسی مدرسه‌ها و دانشگاه‌ها. همچنین، برگزاری نشست‌های علمی با حضور استادان و دانشجویان در رابطه با تأثیر شبکه‌های اجتماعی مجازی بر جنبه‌های گوناگون زندگی
• استفاده‌کردن یا استفاده‌نکردن از فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی تصمیمی فردی است. در این میان، راهکارهایی وجود دارند که کمک می‌کنند از آسیب‌های فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی دور بمانیم. برخی از این راهکارها باید توسط نهادهای تصمیم‌گیرنده و مجری در کشور انجام شوند و برخی را نیز خود فرد می‌تواند اجرا کند.
منابع
1. خواجه نژادیان، علی (1391). «تبیین نقش فیس‌بوک در زندگی زناشویی اعضای متأهل ایرانی خود». مجموعه مقالات نخستین کنگره ملی فضای مجازی و آسیب‌های اجتماعی نوپدید.
2. قاسمی، وحید؛ عدلی پور، صمد؛ کیانپور، مسعود (1391) «تعامل در فضای مجازی شبکه‌های اجتماعی اینترنتی و تأثیر آن بر هویت دینی جوانان؛ مطالعه موردی فیس‌بوک و جوانان شهر اصفهان». دین و ارتباطات. سال نوزدهم. شماره 42. 6-35.
3. Das,B,.& Sahoo,J,S.(2011). Social Networking Sites – A Critical Analysis of Its Impact on Personal and Social Life, International Journal of Business and Social Science, 2 (14). 222-228.