داستان رومینا را همه ما شنیدهایم. ماجرایی تلخ که در آن دانشآموز نوجوانی بهدست پدرش بیرحمانه کشته شد. اما دردناکی قضیه جایی حس میشود که همه ما خود را رومینا میبینیم و با حس یک دختر ۱۳ ساله بیپناه و آسیبدیده، همذاتپنداری میکنیم. فکر میکنیم اگر این اتفاق برای ما میافتاد چطور میشد؟ آیا ما نیز قربانی خشونت خانگی بودهایم؟ اگر خشونت در زندگی ما باشد، چطور باید با آن مقابله کنیم؟
در این قسمت به سوالاتی که ممکن است در خصوص ماجرای رومینا برای شما پیش بیاید، پاسخ میدهیم.
قانون چه کمکهایی میتواند بکند؟
شماره تماس ۱۲۳ یکی از راههایی است که میتوانید از طریق آن کمک بگیرید. این شماره آسان و بهخاطر ماندنی، شماره تماس اورژانس اجتماعی، زیر نظر سازمان بهزیستی کشور است. شما میتوانید تماس بگیرید، مشاوره بخواهید و کمک اورژانسی بگیرید. معاونت امور زنان و خانواده ریاستجمهوری، بارها بر حمایت بیچون و چرا از مراجعهکنندگان به اورژانس اجتماعی، تاکید کرده است (البته این شماره هم برای دختران و هم پسران است). گزارش مشکلات به این شماره، میتواند گام اول نجات قربانی باشد.
برخورد قانون با چنین آزارهایی چیست؟
به لحاظ قانونی، کودکآزاری (کودک به معنای دختر و پسر زیر سن قانونی) از جرمهایی است که درصورت اثبات، بدون وجود شاکی، میتواند مجازات و حبس داشتهباشد. یعنی اگر کسی با این شرایط سنی در محیطی آزار ببیند و اثبات شود، هرچند فرد آسیبدیده شکایتی نداشته باشد، آزاررسان دستگیر و راهی دادگاه میشود.
اگر من در شرایط مشابه رومینا قرار داشتم، باید چه کنم؟
من فکر میکنم آنقدر که ریاضی و زبان و زیست بلدیم، راهحل چنین مسائلی را بلد نیستیم. اول از همه بهتر است با شخصی بزرگتر یا همسنی عاقل و معتمد، مشکلاتمان را درمیان بگذاریم. گفته میشد که رومینا بسیار کم حرف میزد و تودار بود. طبق نظر روانشناسان، این رفتار بسیاری از اشخاص آسیب دیدهاست. اعتماد برایشان سخت میشود و از بیان نظرها و احساساتشان عاجزند. اگر در چنین موقعیتی هستید، سعی کنید که صحبت کنید، کمک بخواهید و مشورت بگیرید.
کسی را نمیشناسم که صحبت کنم.
با مشاور مدرسه، معلمها، ناظم یا مدیر مدرسهتان صحبت کنید. یکی از طرحهای مهم آموزش و پرورش، شناسایی، حمایت و راهنمایی دانشآموزان در معرض خطر است. طرح ملی نماد یا نظام مراقبتی، اجتماعیدانشآموزان سراسر کشور، تمام تلاشش را برای بهبود زندگی اجتماعی دانشآموزان میکند اما مهم است که درباره مشکلتان صحبت کنید. شاید بدون گفتن شما، کسی متوجهاش نشود.