امسال با توجه به شرایط خاص به وجود آمده به‌واسطه شیوع ویروس منحوس کرونا که تمامی ابعاد زندگی بشر را تحت تأثیر قرار داده و در واقع سبک جدیدی از زندگی را جاری کرده است، پس مراسم اربعین هم از تأثیر این اتفاق مستثنا نیست.
با توجه به این موضوع، با نگاه مدرسه‌ای و دانش‌آموزی در فضای واقعی و مجازی چند پیشنهاد ارائه می‌شود:
• اولیا و مربیان مدرسه درباره اهمیت و ثواب زیارت امام حسین (علیه‌السلام) در روز اربعین نکاتی را بیان کنند.
نکته: اگر امکان حضور در مدرسه وجود ندارد، می‌توان با تشکیل گروه در فضای مجازی مطالب را ارائه داد و کارها را از همین طریق پیگیری و عملیایی کرد.
• برای ایجاد حس معنوی بهتر می‌توان پوسترها یا بنرهایی تهیه کرد با عنوان «حرم تا حرم» تا حرکت نمادین پیاده‌روی اربعین در مدرسه یا از مدرسه تا یکی از مسجد‌های اطراف انجام شود. اگر امکان حضور در مدرسه هم فراهم نیست، دانش‌آموزان به‌وسیله نرم‌افزارهای تولیدشده، حرم را به‌صورت مجازی زیارت کنند.
• طرح چهل روز زیارت عاشورا را برنامه‌ریزی کرد. برای اجرای بهتر مراسم می‌توان از والدینی که توانایی مداحی دارند دعوت کرد.
البته به‌طور قطع اگر از بین خود دانش‌آموزان کسی باشد که توانایی خواندن زیارت عاشورا را داشته باشد، بهتر است خودشان این کار را انجام دهند.
• هیئت‌ها در فضای حیاط مدرسه بر پا شوند. با انجام این کار می‌توان فاصله اجتماعی را بهتر رعایت کرد.
آماده‌سازی فضای عزاداری در حیاط مدرسه را به دانش‌آموزان بسپاریم و این کار را بین پایه‌ها تقسیم کنیم تا همه در آن مشارکت داشته باشند (بین بچه‌ها رقابت خوبی هم صورت می‌گیرد).
قطعاً حضور والدین در تمامی مراحل این برنامه‌ها مؤثر خواهد بود.
• دسته عزاداری تشکیل شود.
امام خمینی (ره) به دسته‌های عزاداری اهمیت می‌دادند؛ این منابع را بخوانید: «صحیفه امام / ج 8 / ص 527 و ج 15 / ص 333».
• اگر مدرسه‌ای ظرفیت دارد، هیئتش را در فضای بازی مثل بوستان برگزار کند. این کار حس مسئولیت‌پذیری و عزت‌نفس را در دانش‌آموزان تقویت می‌کند.
بدیهی است که در صورت اقدام، مراقبت و نظارت ویژه از طرف اولیا مدرسه نیاز است.
• موکب تشکیل شود.
موکب‌ها را می‌توان در محله، مسجد و بوستان برقرار کرد. حرکت دسته‌های عزا به‌صورت نمادین در خیابان‌ها با حضور والدین همراه شود.
• کلیپ‌های هم‌خوانی و مداحی دسته‌جمعی با مضمون‌های مرتبط، در مدرسه و در فضای مجازی پخش شوند.
• رادیو اربعین با عنوان «دل نوا» (در مدرسه یا فضای مجازی در زمان‌های کوتاه) ترتیب داده شود.
در رادیو اربعین می‌توان از موضوعات زیر استفاده کرد:
• روایت حرکت امام حسین (ع) از مدینه به مکه؛
• حج ناتمام؛
• گزیده‌ای از دعای عرفه به زبان ساده؛
• ذکر مصیب از زبان حضرت زینب (سلام‌الله علیها)
• نمایشنامه اجرا شود.
هر کدام از وقایع کربلا می‌تواند به‌صورت نمایشی اجرا شود. اگر شرایط حضور در مدرسه فراهم نیست، این کار به‌صورت قصه‌گویی در فضای مجازی انجام گیرد.
• بچه‌ها و اولیای خانه و مدرسه دلنوشته‌هایی با عنوان «عهد عاشقی» بنویسند.
برای مثال، امام زمانم، با شما عهد می‌بندم که از این اربعین تا اربعین بعد...
بقیه مطلب را دانش‌آموز بنویسد.
می‌توان قسمتی از دیوار مدرسه را هم آماده کرد تا بچه‌ها دلنوشته‌هایشان را روی کاغذ‌های نصب‌شده بر دیوار بنویسد.
• نقشه مسیر حرکت امام حسین (ع) از مدینه به مکه و کربلا در مدرسه نصب شود.
کار خاص و ویژه اربعین می‌تواند طرح «هر دانش‌آموز نائب‌الزیاره یک شهید» باشد. (حضوری یا در فضای مجازی).
• دست‌نوشته‌هایی برای نصب بر دیوار مدرسه آماده شوند و فضای مدرسه به‌صورت نمادین برای اربعین مهیا شود.
در صورتی که امکان حضور در مدرسه وجود ندارد، می‌توان در فضای مجازی از دانش‌آموزان خواست فضای درون و بیرون از خانه را برای مراسم اربعین آماده کنند و تصویر آن‌ها را در گروه قراردهند.
این کار گرچه می‌تواند به‌صورت فردی انجام شود، اما بهتر است مربی دانش‌آموز را به شرکت والدین برای همکاری و شرکت در مراسم اربعین ترغیب کند.
• طرح «من خادم‌الحسینم» برگزار شود.
در این طرح هر دانش‌آموز، در تمام شئون زندگی، خود را خادم امام حسین (علیه‌السلام) می‌داند و هر کاری را برای رضای خداوند و امام حسین (علیه‌السلام) انجام می‌دهد.
نکته مهم این است که دانش‌آموز بداند در هر قدمی که برای امام برمی‌دارد، برایش حسنه و ثواب هست؛ چه کوچک باشد چه بزرگ.
۴۷۸
کلیدواژه (keyword):
رشد معلم,روزها و یادها