خیلی‌ها تصور می‌کنند با ظهور رسانه‌های جدید کتاب به پایان راه خود رسیده است. یعنی این رسانه قدیمی که عمر به قدمت عمر کاغذ دارد دیگر کارامد نیست و دیگر استفاده نمی‌شود. در این بین معلمان و والدین بعضاً منفعل شده‌اند و برنامه‌های ترویجی و تبلیغی کتابخوانی را تعطیل کرده‌اند. نسلی که خود با کتاب بزرگ شده است اکنون در استفاده از کتاب برای تربیت آیندگان کوتاهی می‌کنند.
درباره این نگاه چند نکته را با هم مرور می‌کنیم:
۱. تقریباً هیچ رسانه‌ای از بین نرفته است بلکه کاربری‌اش متفاوت شده است. مگر با ظهور تلویزیون، رادیو از بین رفت؟! تضعیف شد و مخاطب خاص خود را پیدا کرد و اکنون رادیوهای اینترنتی پدیده‌هایی نو و جذاب و به‌روز هستند.
۲. در کشورهای مدرن جهان هم که رسانه‌های متنوع پرکار هستند، کتاب و کتابخوانی به‌ویژه برای کودکان هنوز پرطرفدار و پرکاربرد است.
۳. همچنان کتاب در پهنه مدرسه عملیاتی‌ترین و مؤثرترین ابزار کمک‌آموزشی است قابلیت ترویج مؤثر، امکان حمل مطلوب و کنترل شده، امکان تعامل مفید پدید‌آورنده و مصرف‌کننده و نگهداری آسان، از ویژگی‌های بارز کتاب است که دیگر رسانه‌ها و وسایل کمک‌آموزشی چنین ویژگی‌ای را ندارند.
۴. تولید کتاب آسان است و افراد زیادی می‌توانند به آن تبادر کنند.
۵. رسانه‌های جدید هرچند قدرت اثرگذاری قابل توجهی دارند ولی هنوز هم اگر خواهان عمق‌بخشی به اندیشه‌های مخاطب هستیم، باید او را به مطالعه مؤثر و زیاد کتاب تشویق کنیم و از این جهت کتاب هنوز هم رقیبی ندارد.
۶. کتاب‌های درسی سنخیت ماهوی با کتاب‌های کتابخانه دارند و اشتراک کاربری موجب تسهیل در استفاده و آموزش می‌گردد.
با توجه به نکات فوق لازم است به هر طریقی که می‌توانیم دوباره در کلاس و تکلیف مدرسه دانش‌آموزان کتاب را باز تعریف کنیم تا رونق فهم و استدلال به سیاست اصلی کلاس درس معلمان مدارس تبدیل گردد.