صندوق ذخیره فرهنگیان در گفت وگو با فرهاد رنجبران، مدیرعامل هولدینگ تدبیرگران اطلس

«صندوق ذخیره فرهنگیان» در سال ١٣٧٣ با هدف ارتقای معیشتی و رفاه فرهنگیان و افزایش قدرت مالی دوران بازنشستگی، با استناد به تبصره ۶۳ برنامه دوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مطرح شد. طرح مذکور در وزارت آموزش و پرورش کامل شد و با تصویب مجلس شورای اسلامی، در سال ١٣٧۴ ثبت شد و شروع به کار کرد.

این مؤسسه سازمانی اقتصادی است که با حمایت فرهنگیان کشور و دولت، می‌کوشد با فعالیت‌های اقتصادی نظیر اداره شرکت‌ها، سرمایه‌گذاری در سهام شرکت‌ها و صنایع بزرگ از جمله نفت، پتروشیمی و معادن و انجام امور خدماتی، به منافع اقتصادی و سطح رفاه فرهنگیان عضو بهبود بخشد.

منابع مالی مؤسسه به طور عمده از واریزی ماهیانه حداکثر معادل ۵ درصد حقوق و مزایای مستمر فرهنگیان عضو صندوق و کمک دولت که معادل واریزی فرهنگیان است، تأمین می‌شود.

صندوق ذخیره فرهنگیان با داشتن حدود ۷۵۰ هزار عضو و ضریب نفوذ ۸۵ درصدی بین معلمان، یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های اقتصادی کشور محسوب می‌شود. قرار است این صندوق با جمع‌آوری سرمایه‌های اندک فرهنگیان و کمک مؤثر دولت‌ها، گره‌گشای مشکلات قشری باشد که همواره از نارسایی‌های معیشتی در رنج بوده‌‌اند. این صندوق اگرچه به منظور تولید و افزایش سرمایه و ثروت برای تقویت توان مالی و معیشتی فرهنگیان عضو در زمان بازنشستگی فعالیت می‌کند، اما هم‌زمان می‌کوشد تا حد امکان در حین خدمت نیز خدماتی به اعضا ارائه کند. صرف‌نظر از اینکه آیا کارنامه مدیران صندوق در گذشته قابل قبول بوده و به اهداف ذکر شده رسیده‌ است یا خیر، درصدد برآمدیم از وضعیت کنونی و همچنین فعالیت‌ها و عملکرد حال حاضر صندوق مطلع شویم.

به این منظور با فرهاد رنجبران، رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل هولدینگ تدبیرگران اطلس، گفت‌وگویی کردیم که در ادامه می‌خوانید.

 

لطفاً در مورد ترکیب مدیریتی صندوق و همچنین ربط و نسبت آن‌ها با آموزش‌وپرورش توضیح دهید؟
صندوق ذخیره فرهنگیان یک صندوق تابع قانون تجارت خصوصی است و اعضای آن فرهنگیان سپرده‌گذار هستند. وزیر آموزش و پرورش به‌عنوان نماینده جامعه فرهنگیان، ریاست هیئت امنای این صندوق را بر عهده دارد. معاون برنامه‌ریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش نیز نایب رئیس است. در کل،  اعضای هیئت امنا ۹ نفر هستند که ۳ نفر از آن‌ها با انتخاب اعضا به عضویت هیئت امنا درآمده‌اند و بقیه به انتخاب رئیس هیئت امنا تعیین می‌شوند. با در نظر گرفتن ۲ نفر از وزیران قبلی آموزش و پرورش، در مجموع از جمع ۹ نفر، ٧ نفر فرهنگی هستند. این افراد طبق قانون تجارت، نقش مجمع صندوق ذخیره را ایفا می‌کنند. البته این ترکیب در هیئت مدیره کاملاً متفاوت است. اعضای هیئت مدیره را متخصصان اقتصادی، تجاری و بنگاه‌داری تشکیل می‌دهند تا بتوانند برای اعضای مؤسسه ثروت خلق کنند.

 

هیئت امنا چگونه بر عملکرد صندوق نظارت می‌کند؟ آیا این نظارت از سوی فرهنگیان عضو هم امکان‌پذیر است؟
هیئت امنا به طور مستمر بر عملکرد مؤسسه نظارت دارد و همه اطلاعات آن را در اختیار و به آن‌ها دسترسی دارد. علاوه بر این، روال کار به این شکل است که هر سال، با تشکیل چند جلسه و در نهایت برگزاری مجمع و استماع و بررسی گزارش بازرس قانونی و بررسی گزارش‌های مالی، عملکرد مؤسسه را بررسی و برابر مقررات و استانداردها سود سالانه صندوق را تصویب می‌کند. در کل می‌توان گفت، هیئت امنا و وزیر محترم آموزش و پرورش، و همچنین بازرس قانونی، که طبق قانون تجارت همه شرکت‌ها آن را دارند، بر عملکرد صندوق نظارت می‌کنند. علاوه بر این، به منظور افزایش مشارکت معلمان در امور صندوق و نظارت بیشتر فرهنگیان عضو به فعالیت‌های مؤسسه، به ابتکار وزیر وقت آموزش و پرورش، جناب آقای بطحایی، انتخابات دو مرحله‌ای در سطح استان و کشور برگزار شد و از این طریق، فرهنگیان عضو صندوق، سه نماینده برای عضویت در هیئت امنا انتخاب کردند. از این تعداد دو نفر عضو هیئت امنا و یک نفر بازرس افتخاری هیئت امنا شدند که بعدها و در زمان سرپرستی آقای سیدجواد حسینی، آن بازرس هم به عضویت رسمی هیئت امنا درآمد. به این ترتیب نقش و نظارت فرهنگیان در هیئت امنا قوی‌تر و پررنگ‌تر شد.

 

ضریب نفوذ صندوق ذخیره در بین فرهنگیان کشور چه میزان است؟
ضریب نفوذ صندوق ذخیره فرهنگیان در بین فرهنگیان در سال‌های اخیر به ۸۵ درصد رسیده است. اگرچه این درصد به معنی عضویت اکثر معلمان در این مؤسسه است، اما هم‌زمان نشان می‌دهد جمعیتی در حدود ۱۵ درصد از فرهنگیان، از مزایای صندوق بی‌بهره مانده‌اند. از سوی دیگر، با اینکه اعضا به میزان واریزی سهم خود از کمک دولت برخوردار می‌شوند، اما با نگاهی به واریزی ۲/۱ درصدی بسیاری از اعضا به صندوق، می‌توان پی برد که فرهنگیان از درصد عمده‌ای از کمک دولت که می‌تواند تا سقف پنج درصد حقوق و مزایای آن‌ها باشد، محروم مانده‌اند. این موضوع می‌تواند به دلیل عدم آگاهی فرهنگیان باشد. بنابراین، در تمام این سال‌ها، آنچه یک فرهنگی به طور واقعی می‌توانست از این ظرفیت استفاده بیشتری کند، متأسفانه از دست رفته است.

 

شما برای حل  این موضوع چه راهکارهایی اندیشیده‌اید؟
ما سعی کردیم از راه‌های گوناگون این موضوع را به اطلاع فرهنگیان برسانیم و تا حدودی هم موفق شدیم. امروز که من در خدمت شما هستم، ۲۱۸ هزار نفر از اعضا به افزایش سهم‌ خود، بین ۳ تا ۵ درصد اقدام کرده‌اند. سازمان حسابرسی کشور هر سال میزان پول واریزی فرهنگیان را محاسبه و تأیید می‌کند. بر مبنای این محاسبه، صندوق می‌تواند سهم فرهنگیان را از دولت مطالبه کند.

 کسانی که می‌خواهند حق عضویت خود را افزایش دهند، می‌توانند به اداره تعاون محل خدمت یا نمایندگان ما در استان‌ها مراجعه و فرم مربوطه را کامل کنند.

 

آیا دولت سهم خود را به صندوق پرداخت کرده است؟
دولت تقریبا تا سال ۹۲ بدهی خود را پرداخت کرده است. اینکه می‌گویم تقریباً به این دلیل است که در برنامه پنجم توسعه این کمک قطع شده است . مؤسسه در این رابطه به دیوان عدالت اداری شکایت کرده و روند رسیدگی به این شکایت ادامه دارد.

البته ما وضعیت دولت را درک می‌کنیم. هرچند به دلیل وضعیت نامساعد نقدینگی، تحریم‌های ظالمانه و مسائل دیگر، پرداختی‌ دولت به صندوق قدری به تعویق افتاده است، ولی از راه‌های دیگری مثل تهاتر با کارخانجات، واگذاری سهام می‌توان این بدهی را وصول کرد. همکاران فرهنگی از ما می‌پرسند با توجه به بدهی دولت به صندوق، چه ضمانتی وجود دارد که بتوانید حق و حقوق ما را از دولت وصول کنید. ما با سند و مدرک به آن‌ها نشان می‌دهیم که تا سال ۹۲ سهم پرداختی دولت وصول و به حساب اعضا واریز شده است و قطعاً در آینده نیز این کمک پرداخت خواهد شد. البته اگر دولت سهم خود را به موقع پرداخت کند، این سرمایه زودتر در چرخه سودآوری قرار می‌گیرد و سود بیشتری نصیب فرهنگیان خواهد شد.

 

سرمایه صندوق در حال حاضر چقدر است؟
بر اساس صورت‌های مالی حسابرسی شده، سرمایه صندوق تا ۲۹ اسفند ۹۷ به این قرار است: فرهنگیان ۲۱۴۸ میلیارد تومان پول به حساب صندوق واریز کرده‌اند. در مقابل، دولت ۹۷۲ میلیارد تومان پرداخت کرده است. بر این اساس، دولت بالای هزار میلیارد به ما بدهکار است و البته این بدهی را قبول دارد. به دنبال این هستیم که طبق معمول خیلی از سال‌های گذشته، از طریق دریافت سهام شرکت‌ها، بدهی دولت را وصول کنیم.

 

اگر یک فرهنگی بخواهد عضو این صندوق شود، شما چه ضمانت‌هایی برای اصل و سود پول او می‌دهید؟ به بیان دیگر فرهنگیان چگونه می‌توانند به این صندوق اعتماد کنند؟
برخلاف بسیاری از صندوق‌های مشابه، بیست و سه چهار سال فعالیت مداوم صندوق، نشان دهنده اعتبار بالای مؤسسه است. مؤسسه بدون استثنا تمام این سال‌ها در وضعیت سوددهی بود و اولین پولی که به بازنشستگان پرداخت می‌شود، پول صندوق است. ما تمام پرداخت‌هایمان را طبق تعهد انجام دادیم.

 

درست است، اما پولی که به دست بازنشستگان می‌رسد، بعد از بیست‌واندی سال سرمایه‌گذاری، مبلغ قابل توجهی نیست؟ چرا سود صندوق این قدر اندک است؟
ببینید، یک فرهنگی که از سال اول عضو صندوق بوده تاکنون که حدود ۲۴ سال از آن می‌گذرد، به طور میانگین ۲.۴۰۰.۰۰۰ تومان به صندوق پول پرداخت کرده است. توجه داشته باشید که این مبلغ یک جا واریز نشده، بلکه طی این سال‌ها پرداخت شده است. اتفاقاً بیشتر هم الان معنا پیدا کرده و به این عدد تبدیل شده است. دولت هم حدود ۹۰۰ هزار تومان پرداخت کرده که در کل حدود ۳.۳۰۰.۰۰۰ تومان می‌شود. بدیهی است که با این مقدار سرمایه‌گذاری، توقعات فرهنگیان را نمی‌توان برآورده کرد. ولی مؤسسه این حد سرمایه‌‌گذاری را به حدود ۲۰ تا ۲۶ میلیون تومان تبدیل کرده که اعضا موقع خروج از مؤسسه دریافت می‌نمایند.

 

میزان سود سالیانه صندوق در حال حاضر چقدر است؟
من گزارش سود سه سال اخیر را که حسابرسی شده و قابل انتشار است، عرض می‌کنم. ما در سال ۹۶ حدود ۲۸۰ میلیارد تومان و سال ۹۷ حدود ۶۲۰ میلیارد تومان سود توزیع کردیم. امسال هم برآوردمان ۱۲۰۰ میلیارد تومان سود است. اگر به گزارش سود سال‌ها فعالیت نگاه کنید، درصد سود صندوق از سود بانکی بیشتر بوده است. امسال هم مطمئناً سود صندوق بالاتر خواهد بود. ضمن اینکه این سود واقعاً نتیجه کسب و کار است. لازم است به این نکته هم اشاره کنم که تا سال گذشته، کل پرداختی ماهیانه یک فرهنگی به ما حدود ۳۰ هزار تومان بوده و در حال حاضر حدود ۵۰ هزار تومان است.

 

به یقین، اگر اتفاقات ناخوشایندی که در سال‌های نه‌چندان دور در صندوق ذخیره پیش آمد، نمی‌بود، سود بیشتری نصیب اعضا می‌شد. قبول دارید؟
بله، تا حدودی این حرف را قبول دارم. سنوات قبل بانک سرمایه، مثل خیلی از بانک‌های دیگر، وام‌هایی داده بود که نمی‌توانست پس بگیرد. البته نه رقمی که در رسانه‌ها عنوان شد، درست بود و نه آن وام‌ها از پول فرهنگیان بود. درست است که اگر بانک خوب کار کند، ما به عنوان سهامدار سود بیشتری می‌بریم.

صندوق حدود ۲۴۰ میلیارد تومان از سهام بانک سرمایه را داراست و تا به حال حدود ۱۶۰ میلیارد تومان سود از بانک سرمایه دریافت کرده است. با اینکه بانک سرمایه احیا شده و افزون بر پنج هزار میلیارد از مطالباتش را، با پی‌گیری و حمایت دستگاه قضایی کشور، پس گرفته است و شرایط بسیار خوبی دارد، اما تعداد محدودی از شرکت‌های ما درگیرند و پی‌گیر مطالبات خود از طریق مراجع قضایی هستند.

 با همه این مشکلات و هجمه‌ها، صندوق وضعیت بسیار خوبی دارد و مؤسسه با توجه به سرمایه‌گذاری‌های بسیارخوب و راه‌اندازی پروژه‌ها و بررسی روند جریانات مالی اعلام کرده است از امسال سالی هزار میلیارد تومان به سود اضافه خواهد شد.

 

قدری درباره سرمایه‌گذاری‌های جدید صندوق توضیح دهید؟
یکی از سرمایه‌گذاری‌های بسیار ارزشمندی که در مدیریت جدید اتفاق افتاد، خرید ۵۱ درصد از هولدینگ (شرکت) «سپهر انرژی» از بانک صادرات است که شامل چندین شرکت و پروژه بزرگ، به طور عمده در عسلویه و در زمینه پتروشیمی است. از این تعداد، سه شرکت بزرگ بالای ۸۰ درصد پیشرفت داشتند. از زمان سرمایه‌گذاری، علاوه بر افزایش ارزش ذاتی بسیار زیاد، با راه‌اندازی پروژه‌هایی سالی تقریبا ۱۰۰۰ میلیارد تومان سود ما را افزایش می‌دهند.

از سرمایه‌گذاری‌های دیگر، راه‌اندازی یک شرکت هواپیمایی به نام شرکت ایروان (Air۱) است که در شیراز به ثبت رسیده است و ان‌شاءالله به زودی خبرهای خوب در مورد پیشرفت کار به اطلاع فرهنگیان عزیز خواهد رسید.

در بخش نیروگاهی نیز «پروژه گچساران» طراحی، اجرا و راه‌اندازی شده است.

همچنین، سرمایه‌گذاری‌ها و فعالیت‌های خوبی در بخش ساختمان در «هولدینگ ساختمانی معلم» داریم که باعث افزایش سودآوری مؤسسه شده است. بحمدالله صندوق ذخیره فرهنگیان، به سبب سرمایه‌گذاری‌های عظیم و پرسود، در حال اوج گرفتن شدید است و چشم‌انداز آینده آن بسیار عالی است.

 

در حال حاضر فرهنگیان در این صندوق سپرده‌‌گذار محسوب می‌شوند. آیا بهتر نیست سهام‌دار باشند؟
از بدو تأسیس صندوق، فرهنگیان به‌عنوان سپرده‌گذار معرفی شدند. به این دلیل که مؤسسه به طور کامل در بورس نیست. وارد بورس شدن ملزومات خودش را دارد که البته در این رابطه هم اقداماتی انجام شده است. تیم مدیریتی جدید صندوق درصددند بسیاری از شرکت‌های بزرگ وابسته به صندوق را به شرکت‌های بورسی تبدیل‌ کنند. بعضی نیز در شرف ورود به بورس هستند؛ از جمله بیمه معلم و پتروشیمی. در واقع مؤسسه در حال افزایش سهم بورسی شرکت‌ها است. در صورت عملی شدن این کار، می‌توان درباره سهام‌دار شدن فرهنگیان نیز فکر کرد. البته این موضوع در حیطه کاری هیئت امنای محترم و شورای سیاست‌گذاری است.

صندوق یک شورای سیاست‌گذاری دارد که شامل تعدادی اقتصاددان برجسته و مطرح در زمینه سرمایه‌گذاری است و یکی از اعضای هیأت امنای صندوق هم ریاست آن را بر عهده دارد. این شورا اتاق فکر مؤسسه است و روی همین موضوعات و بحث‌ها کار می‌کند.

 

در حال حاضر، سود سرمایه‌گذاری بعد از بازنشستگی به فرهنگیان پرداخت می‌شود. آیا این امکان وجود دارد که فرهنگیان سود سرمایه‌گذاری خود را در حین خدمت نیز دریافت کنند تا شاید جبران بخش کوچکی از مشکلات معیشتی و اقتصادی آن‌ها شود؟
در اصل، صندوق ذخیره فرهنگیان را می‌توان نوعی مؤسسه مکمل بازنشستگی دانست. در قوانین نیز هدف مؤسسه «کمک به تأمین مالی فرهنگیان، به عنوان اصلی‌ترین ارکان نظام آموزشی کشور پس از خروج از خدمت» عنوان شده است. در واقع این رسالت برای ما تعریف شده است و فرهنگیان عزیز از این موضوع اطلاع دارند. طبق این قانون و اساس‌نامه صندوق وظیفه ما این است که تا زمان بازنشستگی با پول سرمایه‌گذاران کار کنیم و آن را تا جایی که امکان دارد افزایش دهیم.

با همه این‌ها، می‌دانیم که پرداخت سود در حین خدمت یک مطالبه عمومی هست. به همین دلیل در سال‌های اخیر در اسناسنامه صندوق، وظیفه مؤسسه بازتعریف شد. به این شکل که ارائه خدمات به اعضا در حین اشتغال نیز در دستور کار قرار گرفت. در پی همین تفکر، به شرکت «تدبیرگران اطلس» مأموریت سامان‌دهی شرکت‌های خدماتی داده شده است.

 

مهم‌ترین خدماتی که صندوق در حال حاضر به فرهنگیان ارائه می‌دهد چیست؟
برخی از خدمات عبارت‌اند از:

• «شرکت لیزینگ و رفاه فرهنگیان»، علاوه بر تأمین خودرو، به تأمین لوازم خانگی نیز به‌طور جدی وارد شده است و اخیراً نیز خرید خودروی نو یا دست دوم توسط اعضا و ایجاد تسهیلات لازم در این‌باره را در دست اجرا دارد.

• «شرکت بیمه معلم» که نمایندگی حقوقی آن در مؤسسه، شرکت‌های امید آسایش و سرمایه ایرانیان هستند و در عرضه کلیه خدمات بیمه‌ای فعال‌اند و شرایط پرداخت اقساطی حق بیمه را برای فرهنگیان فراهم کرده‌اند.

• «شرکت فرایند نوین»که از طریق شناخت نیازهای اصلی اعضای صندوق، می‌کوشد بخشی از آن‌ها را از طریق سامان‌دهی باشگاه اعضا و اعطای کارت اعتباری تأمین کند.

• «شرکت تأمین مسکن فرهنگیان» تا به حال حدود ۵۰۰۰ واحد را ساخته و تحویل فرهنگیان داده است و حدود ۵۰۰۰ واحد هم در دست احداث دارد. مؤسسه در این بخش همسو با نظرات وزیر محترم آموزش و پرورش با ورود جدی‌تر به طرح تامین مسکن فرهنگیان فعالیت‌های خود را منطبق با سیاست مذکور گسترش داده و خواهد داد.

• «شرکت خدمات مسافرتی زاگرس» در بخش گردشگری تسهیلاتی را برای فرهنگیان فراهم آورده است. این تسهیلات شامل تهیه بلیت، هتل، ... و وام سفر بدون بهره است.

 

آیا در ارائه خدمات نیاز اعضا را در نظر می‌گیرید و از آن‌ها نظرسنجی می‌کنید؟
برای احصای نیازهای فرهنگیان و برای اینکه ارائه خدمات ما مبنای مطالعاتی داشته باشد، چندی قبل پرسش‌نامه‌ای را که با همکاری ۳۰۰ نفر از فرهنگیان از ۹ استان تهیه کرده بودیم، برای حدود ۶۰ هزار فرهنگی ارسال کردیم. ۲۲ هزار نفر به این نظرخواهی پاسخ دادند. این نیازها در چند دسته و زیردسته طبقه‌بندی شد. بر پایه این پژوهش، عمده نیازهای فرهنگیان در زمینه بهداشت و درمان، به‌‌ویژه خدمات دندان‌پزشکی، مسکن، و ... جمع‌آوری شد، ولی ورود در همه این زمینه‌ها نه در توان مؤسسه است و نه به سود اعضا. بنابراین، پروژه ارائه یک کارت اعتباری شکل گرفت تا هم این نیازها برآورده شوند و هم اعضا نفع ببرند.

 

درباره این کارت اعتباری توضیح بیشتری می‌دهید؟
«کیپ‌کارت» یک کارت با بخش‌های نقدی و اعتباری است که اعضا آن را نزد خود دارند و در صورت نیاز می‌توانند از آن استفاده کنند. این کارت پس از اجرای آزمایشی و رفع نواقص احتمالی به همه اعضا ارائه خواهد شد. در حال حاضر اجرای آزمایشی این کارت با تعداد محدودی در دست اجرا می‌باشد. شارژ نقدی آن بر مبنای ۱۸ درصد سود واقعی خواهد بود که در صورت استفاده و به نسبت پولی که از کارت خرج می‌شود، این سود محاسبه خواهد شد. بخش اعتباری کارت حداکثر بین ۷ یا ۸ درصد سود خواهد بود و قابل استفاده در شبکه پذیرندگان می‌باشد. شبکه پذیرندگان به نحوی پیش‌بینی شده که بخشی از نیازهای احصا شده، با شرایط مطلوب تأمین می‌شود و سود فروش آن هم به نفع اعضا و دارندگان کارت خواهد بود.

ویژگی مهم‌ کیپ‌کارت این است که با پرداخت اقساط توسط صاحب کارت، دوباره شارژ خواهد شد. این کارت در دست فرهنگیان است و می‌توانند همه جا از آن استفاده کنند. اعتبار آن هیچ وقت تمام نمی‌شود.

 

در حال حاضر، آموزش‌وپرورش با سونامی بازنشستگی روبه‌رو است. احتمال دارد این افراد بخواهند پس از دریافت حق و حقوق خود از صندوق خارج شوند. توصیه شما چیست؟
من به شدت توصیه می‌کنم بازنشستگان از صندوق خارج نشوند، چون سرمایه‌گذاری‌‌های بسیار پربازدهی انجام داده‌ایم که اسنادش منتشر شده است. در حال حاضر، صندوق در اوج فعالیت‌های کاری خود است و تلاش بر این است که بازنشستگان محترم، ضمن بهره‌مندی از سود فعالیت‌های آتی این مؤسسه، دریافتی خود را به‌طور چشمگیری افزایش دهند و همچنین از خدمات صندوق بهره‌مند شوند.

 

شما به‌عنوان یک بنگاه اقتصادی چه صحبتی با فرهنگیان دارید؟
ما معتقدیم، هم‌افزایی بین فرهنگیان ما را رقابت‌ناپذیر می‌کند. مؤسسه شرکتی به نام «صنایع آموزشی و تجهیزات مدارس» دارد که ضمن تولید با کیفیت  ملزومات، در زمینه تولید بسیاری از تجهیزات مورد نیاز مدرسه‌ها مرجع و مورد اعتماد سازمان استاندارد نیز هست. شاید تولیدات این شرکت به لحاظ ظاهری با تولیدات بیرون تفاوت زیادی نداشته باشد، اما باکیفیت است و ضوابط استاندارد در آن لحاظ شده‌اند. طبیعی است که تولید چنین محصولی هزینه را بالا می‌برد. ما صد و ده هزار مدرسه داریم که بعضاً تجهیزات موردنیاز خود را از شرکت مذکور نمی‌خرند. یا اگر همه فرهنگیان بیمه‌نامه‌شان را از شرکتی که سهام عمده آن متعلق به خودشان است، تهیه کنند، تحول عظیمی در شرکت بیمه رخ خواهد داد و سود آن نیز به اعضا خواهد رسید.

 

با توجه به اینکه ۱۰ درصد مدرسه‌های کشور غیرانتفاعی هستند. معلمان این مدرسه‌ها، که شاید چند هزار نفر باشند، عضو صندوق نیستند. پیشنهاد شما برای مدرسه‌های غیرانتفاعی چیست؟ اصلاً این افراد می‌توانند عضو صندوق شوند و از مزایای آن استفاده کنند؟
از نظر عضویت در صندوق، در اساس‌نامه پیش‌بینی شده است که حتی در آینده، دانش‌آموزان و والدین آن‌ها هم می‌توانند عضو صندوق شوند. البته راهکار اجرایی آن، مثل اینکه حق عضویت را به چه شکلی پرداخت کنند، باید بررسی شود. اگر معاونت مربوطه در وزارت آموزش‌وپرورش در خصوص نحوه پرداخت سهم‌ شراکت ماهانه همکاری کند،  این تعداد از فرهنگیان نیز می‌توانند به عضویت صندوق درآیند و از تمام خدمات آن بهره‌مند شوند. البته به استثنای سهم دولت برای اعضای صندوق که چنین امکانی فعلاً وجود ندارد؛ هرچند که قابل رایزنی و قابل حل است.

در حال حاضر، خدماتی مثل گردشگری و بیمه به این افراد قابل ارائه است. همچنین، مدرسه‌های غیرانتفاعی، در صورت خرید تجهیزات خود از شرکت‌‌های وابسته صندوق ذخیره، می‌توانند از شرایط پرداخت اقساطی بهره‌مند شوند.

 

یکی از بدبینی‌هایی که معلمان نسبت به صندوق دارند، این است که عده‌ای با پول ما معلمان تاجرانه زندگی می‌کنند؟ برای مثال، چرا ساختمان مؤسسه این قدر گران‌قیمت است و در خیابان‌های بالای شهر تهران قرار دارد؟
سؤال بسیار خوبی کردید. تا چند سال پیش شرکت‌های صندوق ذخیره در خیابان‌های مختلف تهران مثل ظفر و نفت پخش بودند. این پراکندگی هم ما و هم فرهنگیان را دچار مشکل و سردرگمی می‌کرد. برای حل این مشکل، چند ساختمان را که شرکت‌های مختلف در آن‌ها مستقر بودند فروختیم و بعضی را هم اجاره دادیم و حدود ۴ سال پیش یک ساختمان (ساختمان فعلی در خیابان ولیعصر تهران) به قیمت مناسب خریداری کردیم که در مدت کوتاهی ارزش آن چند برابر افزایش یافت. با پول این ساختما‌ن‌ها، سرمایه مولد صندوق بیشتر شد، که مستندات آن نیز وجود دارد، همچنین مزیت دیگر این کار این بود که با اینکه هر کدام از شرکت‌ها هویت مستقل دارند، اما مؤسسه می‌تواند علاوه بر تقویت و هم‌افزایی بین شرکت‌های تجمیع شده، نظارت و مدیریت بیشتری روی آ‌ن‌ها اعمال نماید.

از سوی دیگر کار ما اقتصادی است و با شرکت‌های اقتصادی بزرگ ایرانی و خارجی کار می‌کنیم باید ظاهر و پرستیژ را حفظ کنیم. یک مؤسسه اقتصادی با ۷۵۰ هزار عضو و این همه سرمایه و هزار میلیارد سود برندسازی خودش را می‌خواهد. این از ملزومات یک کار اقتصادی است. برخلاف تصور عموم مؤسسه سعی کرده است نه تنها سرمایه اعضا را آزاد کند و در چرخه اقتصادی بیندازد، بلکه هویت و برند صندوق را بالاتر برده و حفظ کرده است.

بحث بعدی این است که برای یک سرمایه‌گذاری کلان و انتظار هزاران میلیارد تومان سود نمی‌توان یک مدیر معمولی را به کار گرفت. یک اشتباه کوچک فنی و مدیریتی امکان دارد دارایی و سرمایه صندوق را در پروژه‌ای مهم با مخاطره مواجه نماید. لذا مؤسسه ملزم به استفاده از نیروهای توانمند و متخصص در بخش‌های مهم خود مانند پتروشیمی‌ها است و  هزینه‌های متعارف آن را نیز باید بپردازد. این مدیران هم می‌دانند که برای فرهنگیان کشور کار می‌کنند و این قدر تعهد دارند که حقوق شرکت‌های مشابه داخلی را از مؤسسه طلب نکنند. ضمن این که دستگاه‌های مختلف نظارتی این مورد را بررسی کرده‌اند.

 

برای فرهنگیان مهم است پولی که در اختیار شما می‌گذارند، صرفاً در کسب و کار و تولید ملی سرمایه‌گذاری شود. آیا در این خصوص می‌توانید آن‌ها را مطمئن کنید؟
ما سود تضمین شده نداریم. در صنایع پتروشیمی، ساختمان‌سازی و همچنین در بورس فعالیت و سرمایه‌گذاری می‌کنیم. خرید و فروش ملک هم داریم. کسب و کارهای سالم و ارزشمند و منطبق با سیاست‌های نظام جمهوری اسلامی در دستور کار ماست. ما از بعضی از علمای شیعه و سنی در این زمینه فتوا گرفتیم. سود ما ماحصل کسب و کار ماست. به‌علاوه، به دلیل هویت فرهنگی‌مان نمی‌توانیم در بعضی کسب و کارها وارد شویم. مدیران به شدت معتقدند و در مورد مفید و مناسب بودن فعالیت‌‌ها صیانت می‌‌نمایند.

 مایه افتخار است که ما وارد تولید برخی تجهیزاتی شدیم که در صنایع پتروشیمی کاربرد دارند و تا به‌حال در کشور ساخته نشده‌اند. در حال حاضر، کارخانه ماشین‌سازی اراک شروع به ساخت تجهیزات مورد نیاز پتروشیمی‌ها کرده‌ است که در راستای منافع ملی و مقابله با تحریم‌های ظالمانه و اشتغال‌زایی بیشتر می‌باشد.