هدف شما
از انتخاب دانشگاه فرهنگیان چه بود؟
هدف اصلی
من خدمت به مردم روستا و منطقه‌ام است. در روستای ما
بچه‌های با استعداد زیادند،
اما برای یادگیری آن‌ها خوب سرمایه‌گذاری نشده است. به نظر من، بهترین
خدمت به مردم روستا این است که معلم شوم تا بتوانم در برنامه‌های مدرسه‌های روستا تغییراتی مناسب ایجاد
کنم و به این طریق در رفع محرومیت قدم بردارم.
چطور به
نتیجه رسیدید که با تغییر در برنامه‌های مدرسه‌های روستا می‌توانید در رفع محرومیت نقش داشته
باشید؟
من دوره
ابتدایی و متوسطه اول را در روستا درس خواندم. اما وقتی برای متوسطه دوم وارد
مدرسه شهید مطهری سراوان شدم، متوجه شدم در مدرسه‌های شهرها فعالیت‌هایی انجام می‌شوند که در روستا خبری از آن‌ها نیست!
چه فعالیت‌هایی مورد نظر شماست؟
برای
مثال، در روستا دانش‌آموزان مدام تلاش می‌کنند معلمان را راضی کنند که
امتحان نگیرند! در حالی‌که امتحان برای «تثبیت
یادگیری» است. اما در شهر بچه‌ها بیشتر مشتاق امتحان
هستند.
در روستا
فضای رقابت همراه با رفاقت کم داریم. در حالی که در شهر، با کمک معلمان، در مدرسه
فضایی ایجاد می‌شود که شما، علاوه بر
اینکه به فکر رشد خودت هستی، به دوستت نیز کمک می‌کنی تا یاد بگیرد و با هم برای
بهتر شدن نتیجه تلاش می‌کنید.
در روستا
معلمان موضوعات کلی کتاب‌ها را می‌گویند و به جزئیات نمی‌پردازند، اما در شهر این‌گونه نیست. در روستا اولیا در
اداره مدرسه نقشی ندارند، در حالی که در شهر والدین در انجمن‌های اولیا و مربیان شرکت می‌کنند و درباره برنامه‌های مدرسه نظر می‌دهند.
به نظر
شما مهم‌ترین ویژگی معلمی چیست؟
به نظر
من، براساس آیه 159 سوره آل عمران که می‌فرماید:
«فبما رحمئ من الله لنت لهم و لو کنت فظّاً غلیظ القلب لانفضوا من حولک ...» ای
پیامبر! پس به مهر و رحمتی از سوی خدا با آنان نرم‌خو شده‌ای، و اگر درشت خوی و سخت دل بودی،
از پیرامونت پراکنده می‌شدند، مهم‌ترین ویژگی معلمی «دلسوزی» است و
اینکه سنگ‌دل نباشی!
معلم باید
تواضع و فروتنی داشته باشد و تا جایی که توان دارد تلاش کند. معلم نباید مغرور به
روش خود باشد. مهم‌ترین نکته در معلمی این
است که مدام تلاش کنیم و یاد بگیریم.
این نکته،
در آیه‌های 103 و 104 سوره کهف
هم آمده است: «قل هل ننبئکم بالاخسرین اعمالا. الذین ضل سعیهم فی‌الحیوئ الدنیا و هم یحسبون انهم
یحسبون صنعاً! بگو: آیا شما را از زیانکارترین مردم (از جهت عمل) آگاه کنم؟ [آنان]
کسانی هستند که کوشششان در زندگی دنیایی به هدر رفته، در حالی که خود می‌پندارند خوب عمل می‌کنند.
چطور به
معلمی علاقه‌مند شدی؟
از زمان
کودکی به معلمی علاقه داشتم. در زندگی معلمان صفا و صمیمیت و مهربانی با دانش‌آموزان وجود دارد. زندگی معلمان
بدون دغدغه است، زیرا زندگی آنان با چند دانش‌آموز علاقه‌مند به یادگیری پر می‌شود. اما مثلاً شغل وکالت یا قضاوت
دغدغه‌های زیادی دارد، زیرا
معمولاً با آدم‌های خلافکار مواجه می‌شوند.
شما برای
دیگران چه توصیه‌ای دارید تا رشته معلمی
را انتخاب کنند؟
حرف من
این است که توسعه هر جامعه‌ای به تربیت نیروی
انسانی آن وابسته است و مهم‌ترین جایی که انسان
تربیت می‌شود، مدرسه است. مدرسه
هم به معلم توانمند نیاز دارد.
با توجه
به علاقه‌تان به معلمی، چه حرفی
برای معلمان دارید؟
مهم‌ترین درخواست من از معلمان این است
که احساس مسئولیت کنند و کم‌کاری نکنند.
نکته آخر؟
از همه
معلمان عزیز، به خصوص جناب آقای اربابی - مدیر مدرسه- تشکر می‌کنم.