مغلق‌نویسی به معنی دشوار‌نویسی از بیماری‌های رایج در
نگارش است و در میان بعضی از نویسندگان در حوزه‌های مختلف علمی
شیوع بسیار دارد. به‌نظر
این افراد، چنانچه نوشته‌ای
پیچیده
و دشوار باشد، ارزش علمی بیشتری دارد؛ در صورتی که چنین نیست و بهتر است نگارش
مبتنی بر ساده‌نویسی
باشد. اصولاً بعضی از افراد که از نظر علمی ضعیف‌ا‌ند، سعی می‌کنند ضعف خود را
با دشوار‌نویسی
پنهان سازند و نوشته‌های
پرابهام و پیچیده را پوشش مناسبی برای پنهان کردن ضعف علمی خود می‌دانند.متن نوشته
هر چه ساده‌تر
و روان‌تر
باشد، تأثیر بیشتری دارد و بر دل مخاطب بهتر می‌نشیند. در واقع،
نوشته هر چه ساده‌تر
باشد، راحت‌تر
خوانده می‌شود.
ساده‌نویسی
کار چندان ساده‌ای
نیست و نویسنده باید بارها و بارها متن خود را ویرایش کند تا کلامش به پختگی و شیوایی
لازم برسد. دشوار‌نویسی
باعث می‌شود
که خواننده با نگاهی گذرا و سریع از خواندن متن صرف‌نظر کند. (از همین‌روست که
فرهنگستان زبان و ادب فارسی با واژه‌گزینی،
سعی در جایگزینی لغات ساده و فارسی امروز با واژگان بیگانه و دشوار و رواج فارسی‌نویسی ساده
امروزی دارد.)دانش‌آموزان
در دوره ابتدایی با ساده‌نویسی
در کتاب‌ها
روبه‌رو
می‌شوند
و از همین دوره حساس از دشوار‌نویسی
به دورند. به‌طور
کلی، نوشته‌ای که
از پیچیدگی و دشوار‌نویسی
به دور باشد، می‌تواند
جایگاه خاصّ خود را بیابد و خواننده نیز با این گونه
نوشته‌ها
راحت‌تر
ارتباط برقرار کند.