عکس رهبر جدید

خیرین آموزشگر: شرح تجربه ای متفاوت از خیرین

  فایلهای مرتبط
خیرین آموزشگر: شرح تجربه ای متفاوت از خیرین
احتمالاً تاکنون عبارت هایی مانند «خیرین مدرسه ساز»، «خیرین کتابخانه ساز»، «خیرین خوابگاه ساز» و عبارت های مشابه دیگر را دیده یا شنیده اید، ولی ما در اینجا می خواهیم از خیرینی سخن بگوییم که سفره خیر خود را در حوزه ای متفاوت گشوده اند. گروهی از دانش آموزان دهه ۷۰ برخی از دبیرستان های شناخته شده تهران، که سابقه حضور در اردوهای جهادی در مناطق محروم کشور و ساخت و ساز مدرسه، درمانگاه، خانه بهداشت و ... برای مردمان این مناطق را داشته اند، بعد از ساخت حدود ۵۰ مدرسه در منطقه محروم سیستان و تحویل آن به ادارات آموزش و پرورش محلی، مشکل را در جای دیگری می یابند و متوجه می شوند که مشکل فرهنگی آن منطقه ها صرفاً با ساخت و ساز بناهای فرهنگی- اجتماعی مانند مدرسه حل و فصل نمی شود و باید به سازی نیروهای انسانی شاغل در این مدارس در دستور کار قرار گیرد. این طرح که به دلیل تدریجی و مستمر بودنش، «طرح آرام» (آموزش و رشد آموزگاران و مدیران) نام گرفته، از مهرماه ۱۳۹۵ در سیستان و سپس از شهریور ۱۳۹۶ در منطقه بلوچستان به اجرا درآمده است. «آرام»، که بنا به گفته دست اندرکارانش طرحی جهادی است، کار خیرین آموزشگری است که بهسازی و به روزآوری دانش و افزایش توانمندی و مهارت مدیران و معلمان مناطق محروم کشور را نه در شعار، بلکه در عمل مدنظر قرار داده و به طور عملیاتی وارد کارزار آموزش نیروی انسانی شده اند.
گزارشی از طرح آرام

طرح جهادی آموزش و رشد آموزگاران و مدیران استان سیستانوبلوچستان، در مدت کوتاهی، چندین مؤسسه از جمله مؤسسه شمسالشموس، بنیاد برکت اداره کل آموزشوپرورش استان سیستانوبلوچستان، هیئت آلیاسین تهران، اداره کل نوسازی و تجهیز مدارس استان سیستانوبلوچستان خیل عظیمی از استادان و آموزشگران شناخته شده کشورمان را به خود جذب کرد و کلاسها و کارگاههای آموزشی طولانیمدتی در استان برای آموزگاران و مدیران مدارس ابتدایی برپا شد. برگزاری مجموعه این کلاسها را مؤسسه مردم نهاد جهادی رویش مهر، ابتدا از مهرماه 1395 در پنج شهرستان سیستانوبلوچستان آغاز کرد. در تابستان 1396 نیز طرح در جنوب استان و میان معلمان و مدیران شهرستانهای بلوچنشین و روستاهای تابعه ادامه یافت.

دورههای آموزشی سیستان که 120 معلم و 60 مدیر از 5 شهرستان زابل، زهک، نیمروز، هامون و هیرمند در آنها حاضر میشدند، از مهر 95 آغاز شد و تا اسفند همان سال به طور مستمر در تمامی پنجشنبهها و جمعهها در خانه معلم زابل با محوریت آموزش محتوای دروس ریاضی، علوم، فارسی، سواد مالی، طراحی آموزشی، درسپژوهی برای معلمان و مباحث مدیریت راهبردی (استراتژیک برای مدیران) برگزار شد.

حدود یکسوم این 180 نفر، در تابستان 96 با همکاری مجتمع آموزشی مهر هشتم در یک سفر علمی- آموزشی 12 روزه در تهران حاضر شدند و علاوه بر حضور در کلاسهای گوناگون و بازدید از مدارس و مراکز آموزشی موفق، گواهینامه مدرسی دریافت کردند که بتوانند از مهر 96 در شهر و روستاهای خود، در مقام برپاکننده کارگاههای آموزشی و بدون نیاز به مدرسان اعزامی از تهران، عمل کنند که خوشبختانه چنین نیز شده و آموزشها بهصورت خوشهای در کل استان در حال پخش شدن است.

نکته قابل توجه طرح آرام این است که تمامی اعضا و ارکان آن، از استادان و مدرسان اصلی گرفته تا معلمان و مجریان طرح، همه با رویکرد جهادی و با عشق و علاقه در فعالیتها حضور داشتهاند و این خود نویدی است برای تغییر، تعالی و رویش.

 

 چند پرسش مهم:

چرا بهسازی نیروی انسانی، از ساخت و ساز مدرسه مهم تر است؟

غالباً مدرسه با کیفیت مطلوب و استاندارد ساخته میشود اما در محتوای آموزشی و تربیتی مدارس، بهدلیل نبود عدالت آموزشی در مناطق کمبرخوردار، مشکلاتی وجود دارد که سرعت پیشرفت و بهرهبرداری از مدارس را به شدت کاهش میدهد. بر این اساس، هدف، آموزش جهادی و رایگان مدیران و معلمان مدارس مناطق محروم براساس مدرسه مطلوب ترسیم شده در سند تحول بنیادین و افق چشماندازهای 1404 است.

 

طرح بهدنبال تحقق چه اهدافی است؟

• ارتقای ملاکهای آموزشی و پرورشی مدارس مناطق کمبرخوردار در دوره ابتدایی و رسیدن به متوسط ملاک کشوری؛

• افزایش سطح دانش، مهارت و نگرش معلمان و مدیران مدارس مناطق کمبرخوردار؛

• بینیاز کردن مدارس منطقه از بهکارگیری معلمان، مدیران و استادان غیربومی؛

• سرعت بخشیدن به اجرای طرح سند تحول بنیادین آموزش‌‌وپرورش کشور.

 

طرح، چه سیاستهایی را در دستور کار خود دارد؟

• تلاش برای هماهنگی توسعه محتوای آموزشی و بهرهبرداری از فضاهای آموزشی همراه با پیشرفتهای فیزیکی و توسعه فیزیکی محیطهای آموزشی؛

• آزادسازی ظرفیتهای بومی و استفاده از آنها در جهت ارتقای سطح کیفیت آموزشی منطقه؛

• تلاش برای رفع نیازهای واقعی منطقه و ارائه پاسخهای مناسب و درخور؛

• توجه به مقتضیات منطقه و تلاش برای بهبود وضع موجود

• برنامه‌‌ریزی واقعبینانه و عملیاتی در جهت رشد واقعی کیفیت و نه تبلیغاتی و بیکیفیت؛ بهطوری که تغییراتی محسوس در طول زمان در عملکرد مدیران و معلمان مشهود باشد.

• استفاده از تجارب موفق مجتمعهای آموزشی به صورت مدون و کارآمد و به اشتراک گذاشتن تجارب عملیاتی موفق.

• برقراری ارتباط معنادار بین مدارس و محیط علمی و دانشگاهی برای اجتناب از فرصتسوزیها!

• تدوین و طراحی عملیاتی، با استفاده از تجارب زیسته در مدرسهداری، با کمک استادان دانشگاه، برای اثربخش کردن تلاشها و نظریهپردازیهای متخصصان دانشگاهی با مدنظر قرار دادن مقتضیات محیطی و بومی.

• بهرهگیری از منابع مالی خیرین مدرسهیار؛

• استفاده از ظرفیت های موجود در آموزش و پرورش و بهکارگیری آنها؛

• استفاده از رویکرد جهادی برای نیل به اهداف

• استفاده از معلمان و مدیران جوانی که بتوانند سالها در این مسیر به صورت جهادی خدمت کنند.

 

چرا استان سیستان و بلوچستان بهعنوان منطقه نمونه انتخاب شد؟

مدارس استان سیستانوبلوچستان دارای تعداد قابل توجهی معلم و دانشآموزند. با این حال، در مواجهه با تغییرات در نظامهای آموزشی نتوانسته‌‌اند نیازهای مخاطبان را برآورده سازند.

 

خیرین آموزشگر

۱۴۸۷
کلیدواژه (keyword): خیرین آموزشگر,خیرین مدرسه ساز,خیرین کتابخانه ساز,خیرین خوابگاه ساز,فاطمه قائمی,
نام را وارد کنید
ایمیل را وارد کنید
تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید