تربیت جنسی کودک و نوجوان: بخش چهارم

دکتر علی‌ اصغر احمدی

۱۳۹۶/۱۱/۱۰

همانگونه که در بخش سوم مقاله در شماره قبل ذکر شد، زمینه ها و عوامل تربیتی متعددی در بروز آسیب های جنسی نقش دارند. نخست آنکه محیط رشد کودک به لحاظ روانشناختی باید محیطی ایمن باشد و بتواند علاوه بر تأمین امنیت جسمانی کودک، ایمنی روانی، نظم، پیش بینی پذیری و قابل اتکا بودن را هم در بر گیرد. عوامل متعددی می تواند احساس ایمنی و به دنبال آن دلبستگی ایمن کودک و نوجوان را تهدید کند از جمله می‌ توان به تأثیر غفلت و رها شدگی، رفتارهای تکانشی، حاکمیت ترس در خانواده و حاکمن احساس گناه و شرمساری در این زمینه اشاره نمود. دومین عاملی که می‌ تواند برای کودک و نوجوان آسیب زا باشد، تجربیات نابجا، بی موقع و نامناسب جنسی است. همانطور که گفته شد، غریزه جنسی انسان از ترکیب سه عنصر شناخت مناسب، هیجان مناسب و عمل و رفتار مناسب از قوه به فعل می رسد و در صورت وجود تناسب و هماهنگی بین این عناصر، کارکرد کامل و سازنده این غریزه حیاتی تحقق می یابد. هرگونه ناهماهنگی بین این اجزا می تواند موجب بدکارکردی و انحراف غریزه جنسی شود. تجربیات جنسی نابجا و نامناسب در اشکال گوناگون نظیر خودتحریکی کودکانه، سوء رفتار جنسی و دریافت اطلاعات غیرمترقبه مشاهده می شود. فقدان چهرچوب های شناختی هدایتگر سومین عامل مؤثر در بروز آسیب های جنسی است. کودکان و نوجوانان نیاز دارند اطلاعات خود را درباره تغییرات جنسی به موقع و در قالب آموزش های منظو و سازمان یافته دریافت کنند تا غرایز جنسی آن ها در مسیر رشد طبیعی قرار گیرد. در ادامه مباحث گذشته، در این شماره به بررسی موضوع هویت جنسی از دو منظر نگاه تحولی و نگاه جامعه شناسی فرهنگی و نقش آن در تربیت جنشی خواهیم پرداخت.

فایلهای مرتبط