فصلنامه «رشد آموزش زیست شناسی» به مناسبت سی‌امین سال و صدمین شماره انتشار با دکتر محمدرضا نوری دلویی، پایه گذار و سردبیر این نشریه تا شماره 37 گفت وگویی خواندنی انجام داده است
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در بخشی از این گفت و گو درباره ویژگی‌های معلم خوب گفته است: «معلم خوب، ناخدای کشتی تعلیم و تربیت آینده سازان کشور و پرورش دهنده روح و جان نسل ها و عامل اصلی تحول بنیادین در جامعه است. این معرفت گستر، نماد دوستی، هدایت، نظم، عشق، اعتماد و آرامش است که با قلبش آموزش می دهد و از چشمه سار کلامش تشنگان می نوشند و پنجره ای به سوی معرفت می گشایند. این انسان شریف، فانوس‌های ذهن را روشنی می‌بخشد و امید می‌کارد، و پیداست که دستیابی به چنین جایگاه رفیعی، با ایثار و از خود گذشتگی معلم میسر می شود. مهرپدرانه و مادرانه داشتن به دانش‌آموز و دانشجو، نرم سخن گفتن، شکیبا بودن، صادق بودن، دلسوز بودن و بدون تبعیض همه شاگردان را به یک چشم دیدن و فضل فروشی نکردن و فروتنی، مطالعه مستمر برای روزآمد شدن و داشتن طرح درس و تلاش در راستای نیک بختی مخاطبان از ویژگی‌های یک معلم خوب است.»
در ادامه آمده است: «ایجاد روحیه پرسشگری و نقد علمی، نوآوری، ابتکار، انگیزه سالم و رقابت درست در شاگردان، سوق دادن آنان به تفکر خلاق، هم افزایی و کار گروهی، تقویت مهارت‌های حرفه‌ای و ارتباطی و اعتماد به نفس، بهره‌گیری از روش مناسب و روزآمد تدریس و یاددهی و ارتباط کلامی و چشمی مناسب با مخاطبان از دیگر ویژگی‌های یک معلم خوب و موفق است. زندگی دانش‌آموزان و دانشجویانی که مهارت‌ها و جزئیات نظری و کارکردی اداره کسب و کار را به درستی در کلاس بیاموزند، بدون تردید توسعه می‌یابد. آنان با کسب مهارت های علمی و فنی و برخورداری از ایده ها و روحیه کارآفرینی، فعال و با نشاط چرخ‌های توسعه کشور را به حرکت درمی‌آورند. آن‌گاه که رمز و راز چگونگی استفاده از آموخته‌های خود در خلق ایده و ثروت را بیاموزند، آن‌گاه که در خارج از کلاس و محیط‌های زنده کاری نیز به شیوه‌های مناسب و روزآمد و تعامل‌های مستمر و هدفمند با کارآفرینان به شناخت مشکلات و نیز خلاقیت‌های ذهنی خود نایل آیند در مسیر حل دشواری‌ها گام های ارزشمندی برمی دارند.»
در ادامه می خوانیم: «کسب اعتماد دانش آموز و دانشجو برای معلم و استاد از بزرگ‌ترین پشتوانه‌های معلم موفق است. بدون مخاطب معلم کاره‌ای نیست و مخاطب را آن سان که باید تربیت کردن کار بزرگ معلمی است. معلم دلسوز و دانا از قد کشیدن شاگردان خود لذت می‌برد به ویژه که خود نیز به موازات آن‌ها رشد می‌کند و از عمق جان می‌پذیرد که اگر فداکاری نکند و برای تربیت و پرورش شاگردانش از جان مایه نگذارد هم خود و هم آنان را ضایع کرده است.»
متن کامل این گفت و گو در فصلنامه رشد آموزش زیست شناسی، شماره 100، پاییز 1394 منتشر شده است.