در «رشد آموزش ریاضی»
فصلنامه رشد آموزش ریاضی در جدیدترین شماره خود، مقالهای را به تشریح فعالیتهای هدفداردر ریاضیات دوره ابتدایی اختصاص داده است.
محمد حسام قاسمی مترجم این مقاله است.
در ابتدای مقاله درباره فعالیت هدفدار میخوانیم: «منظور از فعالیت هدفدار در ریاضیات دوره ابتدایی آن دسته از فعالیتهایی است که از نگاه معلم و دانشآموز دارای هدف باشد و دانشآموز هدفمند بودن آن را به خوبی حس کند. این فعالیتها باید برای به تحرک واداشتن دانشآموزان
و درگیرکردن آنها با خود به اندازه کافی غنی باشند و به گونهای طراحی شوند که تعهد و التزام لازم را در دانشآموزان، برای انجام و تکمیل آنها به وجود آورند.»
در ادامه آمده است: «هایلاک در هنگام کار بر روی موضوع فعالیتهای هدفدار در بسترهای معنیدار به عنوان عامل مهمی در به تحرک واداشتن دانشآموزان کمتر موفق، شش دسته کار هدف مند را که میتواند دانشآموزان را در هنگام استفاده از ریاضی درگیر خود سازد و آنها را با
خود همراه کند، پیشنهاد میکند. این شش دسته عبارتاند از:
ـ حل یک مسئله واقعی
ـ برنامهریزی یک رویداد
ـ طراحی کردن و ساختن
ـ شبیهسازی رایانهای
ـ نقش ـ بازی
ـ بازی و مسابقات
البته دستههای فوق برای هدفمند ساختن و پویاسازی فعالیتهای دانشآموزان در همه پایهها به صورت یکسان مناسب نیستند. مثلاً دانشآموزان بزرگتر ترسی از انجام نقش ـ بازیها ندارند در حالیکه دانشآموزان کوچکتر ممکن است به اندازه کافی با مهارتهای اجتماعی در اجرای
بازیها در قالب گروههای کوچک آشنایی نداشته باشند و لذا این بازیها آنطور که باید مفید واقع نشود. اما همه دانشآموزان دوره ابتدایی صرفنظر از اینکه در چه پایهای تحصیل میکنند میتوانند از طریق سه دسته اول از فعالیتهای عنوان شده برانگیخته شوند.»
در ادامه مقاله به توصیههای هایلاک به معلمان هنگام طراحی یک فعالیت اشاره شده است:
• موقعیتهایی را که در آنها دانشآموزان میتوانند به طور واقعی برای حل مسئله خودشان فعالیت کنند شناسایی کنید؛
• به آنها یاد بدهید مسئولیت طراحی و انجام یک کار را خودشان به عهده بگیرند؛
• به آنها کمک کنید تا بتوانند با دید باز، مراحل استفاده از مهارتهای ریاضی را که در اختیار دارند برای رسیدن به هدف مورد نظر پایش کنند؛
• فرصتهایی را تحت قالب فعالیتهای بیواسطه و اصیل برای کسب مهارتهای جدید توسط خود دانشآموزان برایشان فراهم کنید و...
متن کامل مقاله در فصلنامه رشد آموزش ریاضی، شماره 120، تابستان 1394 منتشر شده است.