مقاله‌ای از «رشد آموزش هنر»
هنر دیوارنگاری از نظر تکنیک و توانایی اجرا نیازمند مقدماتی است. اما در کنار این موضوع مهم مضمون‌یابی و توانایی مضمون‌سازی و ایجاد تناسب آن با مخاطبان پیش‌دبستان، کودک یا نوجوان نیازمند بینش و مطالعه لازم است. فصل‌نامه رشد آموزش
هنر یکی از مقالات خود را به این موضوع اختصاص داده است.
راضیه آبادگر و دکتر اصغر کفشچیان مقدم پژوهشگران و نویسندگان این مقاله‌اند.
در قسمتی از مقاله می‌خوانیم: «لازم است بدانیم کودکان به علت عدم کمال رشد ادراکی و حسی خود در مراحل اولیه، در مشاهداتشان دقیق نیستند و کمتر به تفاوت‌ها و شباهت‌های محیط اطراف توجه نشان می‌دهند. لذا فضای پیرامون کودکان باید طوری طراحی شود که آن‌ها به شناخت اطراف
و بدن خود، کشف راه‌های متفاوتی برای بازی و حرکت، ایجاد روابط متقابل اجتماعی با دیگر کودکان و بهبود توانایی‌های احساسی تشویق شوند.
بنابراین، پیام و احساسی که دیوارنگاری در محیط پیش‌دبستان با زبان تصویر برای کودک بیان می‌کند، بر ذهن و فکر او تأثیر می‌گذارد و به‌‌عنوان بخشی از معماری و محیط، در کنار زیبایی بصری، می‌تواند با کودک ارتباط برقرار سازد و ارزش‌های بصری دیوارنگاره را به او منتقل
کند. لذا ضروری است به محتوای آثار دیواری در پیش‌دبستان ـ به‌ویژه از منظر آسیب‌شناسی ـ توجه ویژه شود.
تأثیر دیوارنگاری بر کنجکاوی عنوان بخشی از مقاله است. در این بخش آمده است: «قطعاً به کمک دیوارنگاری‌های کارشناسی شده می‌توان علائق کودک را شناخت و استعدادهایش را پرورش داد. به این منظور می‌توان از هنرهای تجسمی، موسیقی و قصه‌گویی بهره گرفت. با توجه به اینکه در
سنین پیش‌دبستان درک مفاهیم وابسته به اعداد، اندازه، وزن، رنگ، محتوا، فاصله و موقعیت و زمان در کودک افزایش می‌یابد .... و می‌توانیم بر دیواری‌ها با استفاده از کنجکاوی کودک، این قوه تخیل را گسترش دهیم. پس در دیوارنگاره‌ها از مواردی هم‌چون پازل‌ها، که کنجکاوی
کودک را برمی‌انگیزد، می‌توان استفاده کرد.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش هنر، شماره 38، تابستان 1393 منتشر شده است.