تدریس کلاس چندپایه (اول، دوم و سوم) را بر عهده داشتم. موقع تدریس ریاضی متوجه شدم دانشآموزان پایهی سوم در بیان دقیقهی ساعت مشکل دارند. با توجه به چندپایهبودن کلاس باید راهی را در پیش میگرفتم که هم مشکل یادگیری دانشآموزان پایهی سوم حل شود و هم دانشآموزان پایهی دوم که تازه میخواستند مفهوم دقیقه در ساعت را یاد بگیرند، با آنها هماهنگ شوند و اینگونه به مدیریت زمان نیزکمک شود.
به دانشآموزان گفتم، وقتی در منزل فعالیتهای درسی را انجام میدهند، زمان شروع و پایان آن را در دفترشان یادداشت کنند. در اوایل دانشآموزان برای خواندن ساعت و یادداشتکردن آن به کمک بزرگترهای خانه نیاز داشتند. برای هماهنگی با اولیای آنان، موضوع را در جلسهی آموزش خانواده مطرح کردم. بدینصورت آنها با کمک اولیایشان زمان شروع و پایان انجام فعالیت را در دفتر یا کاربرگ تکلیف مینوشتند و تصویر ساعت با عقربههای ساعتشمار و دقیقهشمار را هم رسم میکردند. این کار تا حدود دو هفته ادامه یافت.
این فعالیت از آنجا که شکل کاربردی به خود گرفت، برای دانشآموزان جالب بود و سرگرمی تلقی میشد. این روش کمک کردآنها در خواندن ساعت بسیار پیشرفت کنند.