ایستگاه شادی

مدیر مدرسه ‌ای روستایی با 250 نفر دانش‌ آموز بازیگوش و دوست ‌داشتنی بودم و دغدغه همیشگی ‌ام ایجاد فضایی زیبا برای بازی دانش ‌آموزان بود. اما متأسفانه به ‌دلیل قدمت مدرسه و قرار گرفتن در حریم جاده ‌سازی جدید، اجازه هیچ ساخت ‌و سازی به ما داده نمی‌شد. بنابراین، با کمترین امکانات در مدرسه به کمک اولیا و دانش ‌آموزان و کارکنان، مدرسه را زیبا کردیم تا شادی ماندگاری در آنجا ب ه‌وجود آید.

یک روز پنج ‌شنبه را برای اردوی جهادی مدرسه انتخاب کردیم. اولیا و کارکنان لاستیک‌های فرسوده تراکتور و انواع خودرو و بلوک‌های سیمانی را به مدرسه آوردند و با شور و شوق و شادی در گوشه‌ای از حیاط مدرسه زیر درختان با آن‌ها میز و صندلی درست کردند. دانش‌آموزان هم با شادی با آن‌ها همکاری می‌کردند. آتش روشن کردیم؛ چای و کباب درست شد و ناهار خوردیم. آن ‌ها بعد از ناهار با رنگ ‌هایی که خودشان تهیه کرده بودند، صندلی ‌ها و میز ها، در حیاط مدرسه و دیوارهای آن را رنگ و نقاشی کردند. روز خیلی خوشی بود و خاطرات زیادی برای بچه‌ها و اولیا از این اردوی جهادی در مدرسه به ‌وجود آمد. هم‌ اکنون این ایستگاه مطالعه و شادی، تمام وقت زنگ تفریح دانش‌آموزان را پر می‌کند. کتاب‌های متنوع داستان و علمی در این ایستگاه گذاشته می ‌شود و بچه‌ها در زنگ تفریح مطالعه می‌کنند.