در «رشد آموزش زمینشناسی»
گذر سیاره زهره از مقابل خورشید که ناظر زمینی بتواند آن را بییند، از باشکوهترین و نادرترین پدیدههای نجومی بهشمار میآید که ممکن است در یک قرن حتی یکبار هم روی ندهد. فصلنامه رشد آموزش زمینشناسی در مقالهای به این پدیده پرداخته
است.
علیاصغر جوانشیر آزاد، دبیر جغرافیا و زمینشناسی ناحیه 10 تهران و رباطکریم، در مقالهای با عنوان «کسوف مینیاتوری» به پدیده گذر سیاره زهره از مقابل خورشید پرداخته است. در بخشی از این مقاله با عنوان «پدیده گذر چگونه روی میدهد؟» آمده است. «برای اینکه پدیده گذر
روی دهد، باید سه جسم خورشید، سیاره موردنظر و زمین، دقیقاً در راستای یک خط مستقیم قرار گیرند که به آن مقارنه سفلی یا داخلی میگویند. شاید بسیاری از افراد انتظار داشته باشند دستکم در هر سال یکبار برای این دو سیاره گذر روی دهد در صورتیکه در عالم واقع میبینیم
گذر عطارد در هر قرن سیزده تا چهارده بار و گذر زهره در حدود 120 سال دوبار روی میدهد. علت این امر به آنجا برمیگردد که صفحات مداری عطارد و زهره بر صفحه مداری زمین منطبق نیست و مدار زهره نسبت به صفحه مداری زمین 39/3 درجه انحراف دارد. این بدان معناست که بیشتر
اوقات، وقتی که زهره از میان زمین و خورشید میگذرد، از بالا یا پایین قرص خورشید عبور میکند. فصل مشترک صفحه مداری زمین و زهره یک خط است که به آن خط «گره» میگویند و گذر سیاره زهره از مقابل خورشید فقط وقتی روی میدهد که مقارنه داخلی زهره در بازه زمانی دو روز
پیش یا پس از عبور زمین از این خط روی دهد.»
نویسنده در ادامه این مقاله به «الگوی گذر سیاره زهره از مقابل خورشید» و «لحظات مهم در هنگام گذر» پرداخته است.
متن کامل این مقاله در فصلنامه رشد آموزش زمینشناسی، شماره 70، پاییز 1391 منتشر شده است.