مقاله‌ای از «رشد آموزش معارف اسلامی»
آموزه‌های امام علی (ع) در تعلیم و تربیت، عنوان مقاله‌ای است که در شماره جدید فصل‌نامه رشد آموزش معارف اسلامی منتشر شده است.
این مقاله به قلم مهشید رمضانی، دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تربیتی منتشر شده است. وی مهم‌ترین اهداف تعلیم و تربیت با توجه به بینش امام علی (ع) را چنین برشمرده است: «تقوای الهی»؛ «تلاش و کوشش در امور دنیوی و رفع نیازمندی‌ها»، «رشد روحی – روانی»، «علم اندوزی»،
«تحقق عدالت اجتماعی»، «عزت نفس» و «طهارت نفس».
نویسنده در بخش دیگر مقاله به مهم‌ترین روش‌های تعلیم و تربیت اسلامی از منظر آموزه‌های امام علی (ع) اشاره کرده است که عبارتند از: «تشویق»، «محبت»، «انذار»، «بشارت»، «روش تنبیه»، «تغافل»، «عادت دادن به کارهای خوب»، «گذشته‌نگری و عبرت‌آموزی»، «هم‌نشینی با دانشمندان»
و «موعظه و پند».
در توضیح روش تنبیه آمده است: «امام علی (ع) تنبیه را به عنوان آخرین راهکار – در مورد افرادی که فاسد و بدکارند و اگر سایر روش‌ها مانند پند و نصیحت، ترک معاشرت و... آن‌ها را به راه نیاورد و هم‌چنان قصد تداوم فساد و آلودگی جامعه را دارند – جایز دانسته است و می‌فرمایند:
«آگاه باشید! خداوند مرا به جنگ با سرکشان تجاوزکار، پیمان‌شکنان و فسادکنندگان در زمین فرمان داد (نهج‌البلاغه، 1380: نامه 112)». هم‌چنین فرمودند: «زیاده‌روی در سرزنش کودک، آتشِ ستیز و لجاجت او را برمی‌انگیزد. سرزنش کودک شخصیت او را لکه‌دار می‌سازد و به حقارت
او می‌انجامد.»
ادامه این مقاله به «ویژگی‌های مربی در تعلیم و تربیت اسلامی» اختصاص دارد.
متن کامل این مقاله، در فصل‌نامه رشد آموزش معارف اسلامی، شماره 86، پاییز 1391 منتشر شده است.