ماه‌نامه رشد معلم یکی از مقالات خود را به تبیین نقش محوری معلمان در جامعه اختصاص داده و تأکید می‌کند که منشأ ایجاد هرگونه تحول بنیادین در نظام آموزش و پرورش را باید در جایگاه و اعتبار محوری معلم جست‌وجو کرد. با چنین رویکردی
نگارنده زمینه‌های ارتقای جایگاه اجتماعی معلمان را برشمرده و به تشریح آن می‌پردازد.
سیدامیررون نویسنده مقاله «در ضرورت ارتقای جایگاه اجتماعی معلمان» آورده است:
«فراهم کردن زمینه تعادل و مشارکت همه‌جانبه معلمان در مدیریت آموزش و پرورش کشور به منظور افزایش کارایی نظام آموزش ضرورت دارد و این ضرورت، به سیاست‌های کلان دولت برمی‌گردد. وزارت آموزش و پرورش براساس اسناد تحولی، در پی کاهش تمرکز و افزایش اختیار و پیاده کردن
سیاست مدرسه با نشاط، پویا و بالنده برای ورود دانش‌آموزان به عرصه زندگی است و تحقق این امر، مستلزم مشارکت گسترده معلمان در برنامه‌ریزی و اجرای برنامه‌های درسی و تربیتی است. نمی‌توان دستگاه اداری یا مالی را از حالت متمرکز به درآورد و در عین حال، پایگاه و نقش
معلمان را دست نخورده حفظ کرد. بدون ایجاد شرایطی به سمت ارتقای صلاحیت‌ها، جایگاه و استقلال حرفه‌ای معلمان ممکن است به جای افزایش کارایی و کیفیت، به کاهش آن دامن بزند.»
نویسنده، ایجاد تشکل‌های صنفی با رویکرد تحولی را از جمله الزامات ارتقای جایگاه اجتماعی معلمان می‌داند و در این باره می‌نویسد: «... وجود تشکل‌های صنفی در میان معلمان، نقش آنان را توسعه می‌دهد. در این صورت، آن‌ها از حالت کارمندی و الزامات محدودکننده آن خارج، به
افرادی اثرگذار در سرنوشت خود تبدیل می‌شوند. تقریباً همه صنوف برای دفاع از شأن و اهداف متعالی صنفی خود تشکیل شده‌اند، ولی معلمان که قاعدتاً باید پیشتاز باشند، تشکل مناسبی ندارند...»
سید امیررون در ادامه این مقاله، تولید علم، اقتصاد و معیشت، شایستگی معلمان و کارایی نظام تعلیم و تربیت را از دیگر موارد تأثیرگذار بر ارتقای جایگاه اجتماعی معلمان می‌داند و به تشریح آن می‌پردازد.
متن کامل این مقاله را می‌توانید در ماه‌نامه رشد معلم، شماره 8 (پی در پی 266)، اردیبهشت 1391، ببینید.