مقاله‌ای از مجله «رشد آموزش تاریخ»
این حقیقتی اثبات شده است که منشاء و خاستگاه بسیاری از اختراعات و اکتشافات باستانی در خاورمیانه و به خصوص در بخش عمده‌ای معروف به فلات ایران بوده است. مقاله «کهن‌تر از تمدن مصر، جستاری درباره قدمت تمدن ایران» در
مجله رشد آموزش تاریخ بر آن است پاسخی به سؤالاتی در مورد تاریخ استقرار و اسکان بشر در فلات ایران بدهد.
صادق ناظرافشار درباره نخستین ساکنان ایران آورده است: «در طول پانصدهزار سال اول عصر یخبندان، هنگامی که نوعی از انسان در آسیا پراکنده شده، یخچال‌های طبیعی عظیمی، مرکز آسیا، شمال و مناطق مرکزی ایران را پوشانده بود. این امر شرایطی را به وجود آورد که دیگر این مناطق
برای زندگی انسان مناسب نبود. در این میان جنوب ایران که بسیار سرسبز و مرطوب‌تر از امروز بود و از علفزارهای وسیعی پوشیده شده بود، اقلیمی مناسب را برای پیشینیان به وجود آورد. بنابراین بشر قبل از رسیدن به چین و جاوه، به مدت هزاران سال در این مناطق سکنا گزیده است.
به همین دلیل جنوب ایران را باید برای یافتن انسان یک میلیون سال پیش جست‌وجو کرد. برخی از دیرینه‌شناسان حدس می‌زنند که بشر از طریق خلیج فارس به شرق آسیا رسیده است. چون این آبراهه سه بار در دوره یخبندان خشک شده است و بشر توانسته از این محل عبور کند. اما حقیقت
این است که بستر خشک دریاها برای مدت هزاران سال، کمی باران و خشک مانده و لایه‌هایی از نمک آن را پوشانده و عدم شکل‌گیری خاک، این فرضیه را که بشر توانسته از خلیج فارس بگذرد بسیار بعید می‌نماید. احتمال قوی‌تر وجود دارد که از حدود یک میلیون و پانصدهزار سال پیش،
بشر از آفریقا وارد فلات ایران شده و زندگی جدیدی را در علفزارهای جنوب ایران و در مجاورت سلسله جبال سرد رشته‌کوه البرز و زاگرس آغاز کرده باشد.»
ایران زیستگاه اولین انسان، رام‌شدگان اولیه و اولین معدن، بخش‌های دیگر این مقاله است.
این مقاله با ترجمه دکتر سیدحسن قریشی و خدیجه پهلوانی
در مجله رشد آموزش تاریخ، شماره 46، بهار 1391 منتشر شده است.