ویژه‌نامه‌ی برنامه‌ی درسی تربیت‌بدنی در «رشد آموزش تربیت‌بدنی»
هدف برنامه‌ریزی تربیت‌بدنی در آموزش و پرورش، عبارت است از گسترش کمی و کیفی تربیت‌بدنی در نزد دانش‌آموزان در طول یک دوره‌ی زمانی معین در آینده.
این جمله‌ی سردبیر رشد آموزش تربیت‌بدنی است که در سرمقاله‌ی این شماره مجله با عنوان «نقشه راه» چاپ شده است.
شماره‌ی جدید فصل‌نامه رشد آموزش تربیت‌بدنی به ویژه‌نامه‌ی برنامه‌ی درسی تربیت‌بدنی اختصاص یافته است. در بخشی از سرمقاله‌ی این مجله آمده است:
سخن از برنامه‌ریزی، آن هم برنامه‌ریزی آموزشی و به‌طور ویژه، بحث درباره‌ی «برنامه‌ی درس تربیت‌بدنی» در مدارس است.اجازه دهید ابتدا تعریفی از برنامه‌ریزی ارائه شود: «برنامه‌ریزی عبارت است از طرح تدابیری که بتوان به احسن وجه (یا مناسب‌ترین صورت) از منابع موجود
برای نیل به هدف‌های مطلوب استفاده کرد.» یا «برنامه‌ریزی فعالیت پایداری است که نه تنها به مقصد، بلکه به روش رسیدن به آن (مقصد) و تعیین بهترین مسیر نیز توجه دارد.» یا «برنامه‌ریزی تدابیر آگاهانه‌ای است که از طرف مقامات دولتی برای تعیین هدف‌های معین، با توجه
به روابط آن‌ها و با در نظر گرفتن رشد متناسب و هماهنگ، و فراخوان همه‌ی امکانات برای رسیدن به این هدف اتخاذ گردد تا رشد اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی تمام جامعه در دوره‌ی معینی از آینده تضمین شود.» و سرانجام «برنامه‌ریزی فراگردی است پیوسته، حساب شده و منطقی، جهت‌دار
و درونگر، به‌منظور هدایت و ارشاد فعالیت‌های جمعی، برای رسیدن به هدف مطلوب.»
از این‌رو، برنامه که معمولاً حاصل فرایند برنامه‌ریزی است، مدرک یا سندی است شامل مجموعه‌ای از ارقام وابسته به یکدیگر که مطلوب‌ترین توسعه را در طول یک دوره‌ی معین در آینده پیش‌بینی می‌کند. به بیان دیگر، برنامه سندی است رسمی که به عنوان مرجعی برای انجام دادن
کارها، و ارزش‌یابی فعالیت های انجام شده، در یک دوره‌ی زمانی معین استفاده می‌شود. بنابراین، هدف برنامه‌ریزی تربیت‌بدنی در آموزش و پرورش، عبارت است از گسترش کمی و کیفی تربیت‌بدنی در نزد دانش‌آموزان- گروه هدف مورد نظر- در طول یک دوره‌ی زمانی معین در آینده. هم‌چنین،
با توجه به طول این دوره است که برنامه‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت سخن به میان می‌آید.
این سرمقاله در بخش دیگری به مسائل اساسی در برنامه‌ریزی درسی پرداخته و این مسائل را به شرح زیر تبیین کرده است:
1- چه کسی تعیین کند که چه چیزی باید تدریس شود؟
2- برای تصمیم‌گیری درباره‌ی آن‌چه باید تدریس شود، چگونه کار خود را سازمان دهیم و آن را به انجام برسانیم؟
3- برای تعیین آن‌چه باید تدریس شود، از چه منابعی باید استفاده شود؟
4- آیا برای همه‌ی دانش‌آموزان (کودک، نوجوان و جوان) باید یک برنامه‌ی جامع تدوین کرد؟
5- چه مطالبی به عنوان تربیت‌بدنی عمومی و چه موضوع‌هایی به عنوان تربیت‌بدنی تخصصی باید در نظر گرفته شود؟
6- تعادل و توازن میان مواد درسی چگونه باید برقرار شود؟
7- کدام مواد درسی باید مورد اهتمام جدی‌تر قرار گیرد؟
8- چگونه می‌توانیم آن‌چه را باید فراگرفته شود، تدریس کنیم؟
9- هزینه‌ی آن‌چه آموخته می‌شود، چگونه باید تأمین گردد؟
10- مواد درسی که آموزش داده می‌شوند، چگونه باید ارزش‌یابی شوند؟
متن کامل این سرمقاله را می‌توانید در شماره‌ی 39 فصل‌نامه‌ی رشد آموزش تربیت‌بدنی، تابستان 1390 بخوانید.