«رهبری و توسعه‌ی اعتماد» عنوان مقاله‌ای است که در نشریه‌ی رشد مدیریت مدرسه چاپ شده و راهنمای عمل خوبی برای همه‌ی مدیران به‌خصوص مدیران مدارس است.
دکتر حیدر تورانی، نویسنده‌ی این مقاله در ابتدای آن آورده است:
«اعتماد و فقدان آن در سازمان موضوعی است که به‌طور فزاینده‌ای برای مدیران اهمیت پیدا کرده است. در این قسمت ضمن تعریف آن، برای توسعه‌ی آن در سازمان و بین مدیران و سایر کارکنان راهنمایی‌های لازم ارائه می‌شود.
اعتماد چیست؟ اعتماد انتظار مثبت از فردی است که از طریق کلمات، اقدامات یا تصمیمات فرصت‌طلبانه اقدام نکند و در شرایط مختلف بتوان به او متکی بود (Robbins, 2003). اعتماد بر مبنای اطلاعات و شناخت ایجاد می‌شود. اعتماد در طول زمان و گاهی به‌ندرت شکل می‌گیرد. این حس
در بعضی از شرایط که به مشکلی برمی‌خورد، به‌شدت آسیب‌پذیر است. فردی که به فردی دیگر اعتماد می‌کند، مسئولیت چنین اقدامی را پذیرفته است و در هر ارتباط توأم با اعتماد، این تمایل به خطرپذیری و مسئولیت‌پذیری وجود دارد.
توسعه‌ی اعتماد سازمانی کمک می‌کند تا عدم اطمینان، عدم امنیت و ابهام در زمینه‌ی روابط بین کارکنان و مدیر زایل شود. هنگامی که اعتماد بیش‌تری ایجاد می‌شود، کارکنان احساس می‌کنند که توانمندترند؛ زیرا از رفتارهای غیرمولد و بی‌فایده‌ی ناشی از عدم‌اعتماد و سوءظن خبری
نیست. به‌عبارت دیگر، هنگامی که افراد به دیگری اعتماد ندارند، گوش نمی‌کنند، به‌وضوح ارتباط برقرار نمی‌سازند، سخت نمی‌کوشند و همکاری نشان نمی‌دهند. از طرف دیگر، وقتی اعتماد وجود دارد، افراد آزادند که تجربه کنند، بیاموزند و بدون ترس از تنبیه همکاری کنند (وتن
و کمرون).»
نویسنده‌ی این مقاله، در ادامه پنج راه‌کار با عنوان‌های: صداقت، شایستگی، گشودگی، وفاداری، توجه و ثبات را برای توسعه‌ی اعتماد در سازمان‌ها و نهادها پیشنهاد و تشریح کرده است.
مشروح این مقاله را می‌توانید در نشریه‌ی رشد مدیریت مدرسه، شماره‌ی 8، اردیبهشت‌ماه 1390 ببینید.