درمانگر یا مرگ‌آور، مسئله این است: مقدار؛ عنوان مقاله‌ای است که در جدیدترین شماره فصلنامه «رشد آموزش شیمی» منتشر شده است.
نویسنده مقاله بعد از اشاره به واژه سم از دیدگاه علمی و مواد سمی باستانی آورده است: «در قرن پانزدهم میلادی دو مفهوم کلیدی به حوزه سم‌شناسی راه یافت. پاراسلسوس (کیمیاگر، پزشک و گیاه‌شناس معروف دوره رنسانس) در پی بررسی‌های خود با توجه به ارتباط اثر با مقدار مصرف مواد را با این بیان، زمینه‌سازی کرد: مواد سمی همه‌جا هستند و هر چیزی می‌تواند سمی باشد. این بیان تأکیدی بر این واقعیت بود که خطر یک سم، به مقدار مصرف شده از آن وابسته است و مصرف برخی مواد خطرناک در مقدار کم، زیانی در برندارد. پاراسلسوس نه تنها برای نخستین بار از طبیعت سم‌ها سخن گفت بلکه با انجام آزمایش، عملکرد سم‌ها را نیز مورد بررسی قرار داد و از این رو، پیش از دانشمندان دیگر، شیمی سم را به اثر زیست‌شناختی آن مربوط دانست. از آن زمان، شیمی سم و چگونگی عمل آن، پایه‌های درک سم‌شناسی به شمار می‌روند.»
نویسنده در ادامه به مرگ‌آورترین مواد سمی اشاره کرده است از جمله بلادونا، شوکران، مردم گیاه و استریکنین.
نویسنده: مهدیه سالارکیا
کلیدواژه‌ها: ترکیب های سمی، سم شناسی، آلکالویید، گیاهان دارویی، سلاح شیمیایی