در «رشد آموزش راهنمایی تحصیلی»
ماهنامهی رشد آموزش راهنمایی در جدیدترین شمارهی خود، مقالهای با عنوان: «زنده باد مدرسهی شاد» ارائه کرده که اصلیترین نکات مرتبط با «مدرسهی مثبت» را توضیح داده است.
در بخشی از این مقاله که به کوشش دکتر فرید براتی سده
تهیه شده، آمده است: «در سالهای اخیر، رویکرد روانشناسی مثبتگرا و مقولههایی چون شادکامی مطرح شده و بهویژه نظریهی زندگی کامل سلیگمن ارائه شده که در آن بر چند جنبهی زندگی کامل تأکید میشود. سلیگمن (2002) میگوید، خوشبختی یا همان زندگی کامل، شامل
سه نوع زندگی است که عبارتاند از:
الف) زندگی شاد و لذتبخش که به هیجانهای مثبت در گذشته، حال و آینده معطوف میشود؛ ب) زندگی با اشتیاق که به توانمندیها و فضیلتهای آدمی مربوط است؛ ج) زندگی با معنا که در آن قصد و هدف و معنایی برای زندگی منظور میشود. سلیگمن معتقد است که وجود این سه نوع زندگی،
موجب افزایش خشنودی و رضایت از زندگی و شادی و شادکامی و درنهایت سبب سعادت و خوشبختی فرد میشود. هدف روانشناسی مثبتگرا سه حیطهی اساسی است: 1. هیجانهای مثبت و شادی انسان؛ 2. توانمندیهای مثبت و فضیلتهای انسانها؛ 3. نهادهای مثبت از جمله خانواده، محل کار
و مدرسه و محیطهای آموزشی مثبت.
برای افزایش شادی و رضایت از زندگی، تدابیر و فعالیتهایی تدوین شده است که میتوان با کاربرد آنها سه نوع زندگی و درنتیجه خوشبختی افراد و نهادهای گوناگون را تأمین کرد. کاربست این تدابیر در مدارس، مدتی است که در دستور کار روانشناسان قرار دارد و متخصصان برای
ایجاد مدرسهی مثبت و تدوین دروسی که بار مثبت داشته و امیدآفرین و شادیافزا باشند، پروژههایی را به کار بردهاند.
متن کامل این مقاله در ماهنامهی رشد آموزش راهنمایی تحصیلی، شمارهی 8، اردیبهشت 1390 چاپ شده است.