منبع: فصلنامهی «رشد آموزش تربیتبدنی»، بهار 1390
اگرچه انتظار میرود بازی، درگیر شدن در مسابقات ورزشی و بالا بردن بنیه و استقامت، بهعنوان وسیلهای برای رهایی از خستگی حاصل از درس و مطالعه روزانه باشد، ولی واقعیت آن است که بعضی دانشآموزان از ورزش و تربیتبدنی خوششان نمیآید؛
اما چرا؟!
خانم توران مرزبانپناه، دبیر تربیتبدنی آموزش و پرورش شهرستان فومن با ارائهی مقالهای در جدیدترین شمارهی فصلنامهی رشد آموزش تربیتبدنی، به این سؤال که چرا برخی دانشآموزان ورزش را دوست ندارند، پاسخ داده است.
این مقاله ترجمه و نویسندهی آن C.V.R.ragjan است. در این مقاله، پنج دلیل برای اینکه چرا برخی دانشآموزان ورزش را دوست ندارند، آمده و در توضیح دلیل اول که «تنوع خلقت» میباشد، آمده است: «در جهان خلقت، تنوع جوهر حیات است. افراد با تمایلات، تواناییهای ذهنی و
جسمانی و کنجکاوی در جنبههای گوناگون دانشاندوزی و مهارتهای جسمانی، یکسان خلق نشدهاند. هرچند در سطوح کوچکتر آن تفاوتها غیر قابل اجتناب است. بعضیها با طبیعت به قول خارجیها «کرم کتاب» و یا به اصطلاح ما ایرانیها «...خوان» متولد میشوند. برخی دیگر تمایل
بیشتری به انجام کارهای هنری نظیر موسیقی، طراحی، نقاشی و... دارند، تا ریاضی و علوم.
گروهی در تمام روز و در هر فرصتی به بازی میپردازند و ترجیح میدهند از باز کردن کتاب و مطالعه اجتناب کنند.»
در ادامه این مقاله چهار دلیل دیگر شامل: ناتوانی در یادگیری مهارتهای ورزشی، محدودیتهای جسمانی، ترس از صدمه دیدن و ترس از شکست و تمسخر برای این موضوع تشریح شده است.
متن کامل این مقاله را میتوانید در شمارهی 38 مجلهی رشد آموزش تربیتبدنی، بهار 1390 ببینید.