گفتوگوی «رشد برهان ریاضی دورهی راهنمایی» با سپیده چمنآرا، دبیر ریاضی
من اعتقاد دارم همهی بچهها در ریاضی استعداد دارند، ولی هر کدام در یک قسمتی. نوع استعدادها متفاوت است، ولی همهی بچهها میتوانند ریاضی را بفهمند و آنطور که خودشان میتوانند از آن استفاده کنند، ولی نوع آموزش ما چون خط
خاصی را دنبال میکند، به همه این امکان را نمیدهد که از توانایی متفاوتشان استفاده کنند.
این قسمتی از حرفهای خانم سپیده چمنآرا، دبیر ریاضی دوره راهنمایی در گفتوگو با رشد برهان ریاضی دورهی راهنمایی تحصیلی است.
خانم سپیده چمنآرا در بخش دیگری از این گفتوگوی مفصل میگوید: «من فکر میکنم نوع تدریس ما، که انتظار داریم حتماً بچهها یک نوع مسائل خاصی را حل کنند، باعث شده است که ریاضی برای بچهها سخت شود. چون ما از همهی توان بچهها استفاده نمیکنیم. خیلی وقتها میبینیم
که یکی از بچهها، یک مسئلهی هندسه را با یک شکل جالب و ابتکاری حل میکند، ولی معلم میگوید: نه! باید مسئله را همانطوری حل کنی که من از تو خواستهام. و در این حالت است که بچه فکر میکند که ریاضی سخت است و نمیتواند آن را یاد بگیرد. در واقع به خاطر محدودیت
روشهایی که به بچهها ارائه میکنیم یا فضایی که در کلاس ایجاد میکنیم، این نگرانی در بچهها ایجاد میشود.»
کسی را نباید اجبار کرد، ولی میتوان توصیه کرد. خواندن متن کامل این مصاحبه برای بسیاری از معلمان و حتی والدین جالب توجه است.
این مصاحبه در فصلنامهی رشد برهان ریاضی دورهی راهنمایی تحصیلی، شماره 56، زمستان 1389 چاپ شده است.