ترکیب‌های گوگرددار یکی از مهم‌ترین آلاینده‌های هوا هستند و در این گروه، گوگرد دی‌اکسید سهم بیشتری دارد. امروزه فناوری نانو در ایجاد محیطی سالم و پاک و گوگردزدایی نقش پیدا کرده است. فصل‌نامه رشد آموزش شیمی در جدیدترین شماره خود
مقاله‌ای را به استفاده از نانوفناوری در گوگردزدایی اختصاص داده است.
طیبه فرزاد کارشناس ارشد شیمی فیزیک و معلم شیمی خراسان جنوبی نویسنده این مقاله است. در ابتدای مقاله آمده است: «2SO، گازی بی‌رنگ، بی‌بو و آتش‌زاست که از سوختن زغال‌سنگ و مواد نفتی سنگین هم‌چون نفت کوره و نفت گاز در هوا پراکنده می‌شود چنانکه در هواکره نزدیک به
سطح زمین مقدار آن چشم‌گیر است. این گاز در هواکره به گوگرد تری‌اکسید و سولفوریک اسید تبدیل می‌شود و در تشکیل ذره‌های آئروسل سولفات شرکت می‌کند.»
استفاده از نانوکاتالیزگرها، نانوذره‌ها و نانوفیبرها از جمله راه‌های گوگردزدایی است.
در توضیح نانوفیبرها می‌خوانیم: «بررسی‌ها نشان داده است که گوگرد در سطح اکسیدهای فلزی جامد، جذب بالایی دارد. بنابراین پژوهشگران به ساختن موادی با بیشترین نواحی سطحی فعال علاقه‌مند شدند و نتیجه آن تهیه نانوفیبر از این اکسیدهای فلزی بوده است. وجود دانه‌های روی
تیتانات در نانوفیبرها، واکنش‌پذیری بالا و ساختاری یکپارچه را برای جذب کامل گوگرد فراهم می‌کند. این مواد فعالیت و پایداری خود را مدت‌ها حفظ می‌کنند و برخلاف نانوساختارهای کاتالیزگری دیگر در جریان عمل توده تشکیل نمی‌دهند. در واقع توده شدن از کارایی نانوساختارها
می‌کاهد. همین بررسی‌ها سبب شده است که پژوهشگران به فعالیت خود برای ساخت مواد مؤثرتر در سطوح اتمی ادامه دهند.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش شیمی، شماره 108، بهار 1393 منتشر شده است.