منبع: «رشد زبان و ادب فارسی»
ادبیات تطبیقی مطالعه تاریخ روابط ادبی بیان ملت‌های مختلف است و در آن عناصر مشترک ادبیات کشورها بررسی می‌شود. فصل‌نامه رشد آموزش زبان و ادب فارسی در جدیدترین شماره خود، مقاله‌ای را به این موضوع اختصاص داده است. نویسندگان مقاله زهرا
تدین و حجت‌ا... رئیسی هستند.
در بخشی از مقاله می‌خوانیم: «پیدایش ادبیات و پژوهش تطبیقی به شیوه امروز به نیمه اول قرن نوزدهم میلادی در فرانسه برمی‌گردد و البته به تدریج به ادبیات دیگر ملت‌ها مانند سوئیس، ایتالیا، مجارستان و انگلستان راه یافت.
نشئت ادبیات تطبیقی تا قرن نوزدهم به تعویق افتاد و در خلال این قرن عواملی به ظهور پیوست که منجر به تولید ادبیات تطبیقی شد.»
قسمت دیگر این مقاله به مباحث ادبیات تطبیقی و فواید آن اختصاص دارد. نویسندگان مقاله از تغییر نگرش نسبت به ادبیات و آثار ادبی؛ نادیده گرفتن برخی مرزها و تفاوت‌ها در راستای برابری جوامع و کشف واقعیت‌های ادبی به عنوان دستاوردهای ادبیات تطبیقی یاد کرده‌اند.
در توضیح کشف واقعیت‌های ادبی آمده است: «به کمک ادبیات تطبیقی می‌توان بسیاری از اصطلاحات و انواع ادبی را که ویژه برخی فرهنگ‌هاست در دیگر زبان‌ها و فرهنگ‌ها جست، حتی اگر این عناصر و انواع ادبی پیش از این در زبان دوم تعریف نشده باشند. منظور از واقعیت‌های ادبی
این است که برخی مسائل در دنیای هنر و ادبیات قبل از کشف هم وجود دارند و ما تنها آن‌ها را تفسیر یا شرح می‌کنیم؛ مانند جنبه‌های غنا در ادبیات ملت‌ها.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش زبان و ادب فارسی، شماره 109، بهار 1393 منتشر شده است.