مقالهای از «رشد فنیوحرفهای و کاردانش»
واژه خوانایی معادل لاتین«read ability» است که به زبان ساده به معنی توانایی آسان خواندن یک نوشته است. اما با نگاه علمی و دقیقتر مراد از خوانایی صرفاً ساده خواندن مطالب نیست بلکه شامل سادهسازی فهم مطالب نیز میشود. یکی از مقالات
فصلنامه رشد آموزش فنیوحرفهای و کاردانش به این موضوع اختصاص دارد.
حشمتا... محمدی، رئیس گروه بررسی محتوای آموزشی و پرورشی استان همدان نویسنده این مقاله است.
در بخشی از این مقاله میخوانیم:«خوانایی با تعریف علمی و کامل آن به «تعامل مجموعه عناصر دخیل در یک متن با خواننده و میزان درک و فهم خوانندگان» گفته شده است. از این تعریف چنین استنباط میشود که سطح خوانایی با میزان درک و فهم تناسب مستقیم دارد و این شرایط بر همه
حوزههای درسی کموبیش حاکم است.»
نویسنده مقاله در ادامه بر این نکته تأکید کرده است: «تقریباً در همه حوزههای درسی، هرقدر سطح خوانایی تقویت شود به همان نسبت کیفیت آموزش و یادگیری ارتقا مییابد. لذا بهبود سطح خوانایی دانشآموزان موضوعی حائز توجه است.»
تأثیر انگیزه در خوانایی، تأثیر قواعد نگارشی در خوانایی، تأثیر ترکیب جملات و کلمات در خوانایی و تکنیکهای محاسبه سطح خوانایی از دیگر بخشهای این مقالهاند.
نویسنده مقاله پس از توضیح هر یک از این موارد چنین نتیجهگیری کرده است:«همه تکنیکهایی که برای تعیین سطح خوانایی ارائه شدهاند، عملاً نتایجی نسبی از وضعیت نوشتهها را بیان میکنند و تاکنون هیچکدام از آنها با اجماع صاحبنظران حوزه تحلیل محتوا، بهصورت نسخه
قطعی مورد تأیید قرار نگرفتهاند. اما نکته قابل توجه در این زمینه توجه برنامهریزان درسی به اصل تناسب محتوا با ویژگیهای فراگیران است. بدیهی است کاربرد ابزارهای مختلف برای سنجش سطح خوانایی کتابهای درسی، راهنمای نسبتاً خوبی برای ارزیابی محتواهای آموزشی خواهد
بود که شایسته است در نقد و تحلیل این منابع مورد استفاده قرار گیرند.»
متن کامل این مقاله را میتوانید در فصلنامه رشد آموزش فنیوحرفهای و کاردانش، شماره34، بهار 1393 مطالعه کنید.