در تعالیم اسلامی اهمیت زیادی به سلامت جسم و روان داده شده است به‌طوری که پیشوایان معصوم (ع) در سیره رفتاری و عملی خود، مسلمانان را به رعایت و حفظ بهداشت جسم و روان سفارش کرده و به‌منظور شناسایی و راه‌های پیشگیری از ابتلا به
بیماری‌های جسمی روانی راهکارهایی را پیشنهاد داده‌اند. یکی از این راهبردها بهره‌گیری از آموزه‌های قرآنی است. فصل‌نامه رشد آموزش قرآن در مقاله‌ای به این موضوع پرداخته است.
نویسنده این مقاله اسماعیل نساجی‌زواره، دبیر دبیرستان‌های زواره استان اصفهان است.
در بخشی از مقاله، به «امید» به‌عنوان یکی از راهکارها اشاره شده و آمده است: «شاید بتوان گفت هر موجود زنده‌ای به امید رسیدن به مقصد و مقصود خود حرکت و تلاش می‌کند. می‌گویند حرکت لذت زندگی و سکون و ایستایی مایه خمودی و رنجوری است. نیروی این حرکت امید است که چرخ
زندگی را می‌چرخاند و اگر روزی امید از زندگی بشر حذف شود، چرخ زندگی‌اش از حرکت باز می‌ایستد و دوران دلواپسی دائمی بشر فرا می‌رسد. نشانه بارز امید به خداوند انجام عمل شایسته است. قرآن کریم در این زمینه می‌فرماید: «فَمَن کان یرجوا لقاء ربّه فلیعمل عملاً صالحاً
...» و هر کس به دیدار پروردگارش امید دارد باید کار نیک انجام دهد. (کهف/ 110)
فردی که شکست‌های زیادی را تجربه کند و تلاش‌هایش موفقیتی به همراه نداشته باشد، مضطرب و مبتلا به درماندگی و ناامیدی می‌شود. خداوند درباره نهی از ناامیدی می‌فرماید: قل یا عبادی الذین اسرفوا علی انفسهم لاتقنطوا من رحمه‌ا... ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم
کرده‌اید، از رحمت خدا نومید نشوید (زمر/ 53)»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش قرآن، شماره 43، زمستان 1392 منتشر شده است.