مقاله‌ای از «رشد معارف اسلامی»
فصل‌نامه رشد آموزش معارف اسلامی در جدیدترین شماره خود مقاله‌ای را به موضوع رجعت در عهدین و اسلام اختصاص داده است. مهدی سنگ‌سفیدی، کارشناس ارشد تاریخ اسلام نویسنده این مقاله است.
در ابتدای این مقاله می‌خوانیم: «آخرالزمان از اصطلاحاتی است که در ادیان ابراهیمی وجود دارد و حادثه‌ای مانند رجعت را نیز در این مورد مطرح می‌کنند اما در کتاب مقدس (عهد عتیق و عهد جدید) و قرآن کریم این واژه به کار نرفته است. فقط در تفسیر آیات و روایات دینی این
منابع مطرح است که یهودیان و مسیحیان هر دو به رجعت حضرت عیسی در آخرالزمان قائل‌اند. اما در میان مسلمانان گروهی طرف‌دار نظر عالمان شیعه‌اند؛ مانند علامه مجلسی که در بحارالانوار رجعت آخرالزمانی را قبول دارد اما طرفداران عالمان سنی، مانند آلوسی، آیات قرآن کریم
را در این‌باره به حشر قیامت تفسیر کرده‌اند و رجعت آخرالزمانی را رد می‌کنند.
در این میان، موضوعی که جلب نظر می‌کند این است که آیا میان مضامین موجود در کتاب مقدس (عهد عتیق و عهد جدید) با منابع اسلامی شباهتی وجود دارد یا نه و آیا این‌ها یکدیگر را تأیید می‌کنند؟»
نویسنده مقاله در ادامه با اشاره به بخشی از نامه‌های پولس تحت عنوان «زنده شدن مسیح پایه‌های مسیحیت است» آورده است: «هنگامی که به این متن با دقت می‌نگریم می‌بینیم که در متن از زنده شدن مقام مسیحیان – نه همه انسان‌ها – سخن به میان آمده است که به پیش از وقوع قیامت
و هنگام رجوع حضرت مسیح(ع) مربوط است. ممکن است توهم شود که مقصود از زنده شدن مسیحیان در این متن، احیای معنوی – نه زنده شدن جسمانی – آن‌هاست اما این توهم مردود است؛ زیرا با دقت در این مطالب و مطالبی که قبل و بعد از آن مطرح شده معلوم خواهد شد که محور سخن امکان
زندگی جسمانی پس از مرگ است. پس قطعاً با مطالبی که ذکر کردیم این آیه مربوط به رجعت در آخرالزمان است.»
متن کامل این مقاله را می‌توانید در فصل‌نامه رشد آموزش معارف اسلامی، شماره 91، زمستان 1392 مطالعه کنید.