«سی سال آموزش زبان انگلیسی به‌عنوان زبان دوم یا خارجی؛ بازتاب اندیشه شخصی» عنوان مقاله‌ای است که در جدیدترین شماره فصل‌نامه رشد آموزش زبان منتشر شده است. پروفسور جک.سی.ریچاردز نویسنده و محمدرسول سپاهی مترجم این مقاله است.
در ابتدای مقاله در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه «یادگیری زبان دوم مشتمل بر چه فرایندهایی است؟» می‌خوانیم: «در اوایل دهه هفتاد، نظریه‌های یادگیری زبان در بریتانیا و آمریکای شمالی شباهت‌های زیادی داشتند. گرچه از سنت‌های نظریه‌پردازی متفاوتی نشئت گرفته بودند.
نظریه رفتارگرایی در تعلیم‌وتربیت و روان‌شناسی غالب بود. طبق این نظریه، فرایندهای تقلید، تمرین، تحکیم برونداد و شکل‌گیری عادت در تمامی انواع یادگیری به‌ویژه زبان‌آموزی نقشی اساسی ایفا می‌کردند. چامسکی این نظریه را به دلیل قابل اعمال نبودن در زبان‌آموزی رد و
بر ماهیت شناختی زبان‌آموزی تأکید کرد. هم‌چنین او بر این باور بود که کودکان از بدو تولد دانشی انتزاعی درباره ماهیت زبان دارند و این دانش انتزاعی همان دستور زبان همگانی است. به عبارت دیگر به نظر چامسکی قرار گرفتن در معرض زبان برای تحکیم فرایندهای فراگیری زبان
و فرایندهای تشکیل فرضیه که در مطالعات زبان‌آموزی آشکار شده‌اند کفایت می‌کند.»
در ادامه مقاله آمده است: «دیدگاه‌های کنونی یادگیری زبان دوم اینگونه استدلال می‌کنند که یادگیری هنگامی اتفاق می‌افتد که موارد ذیل در کلاس درس فراهم شوند:
* درون‌داد قابل درک به مقصد
* محیطی تعاملی که گونه‌های متعددی از ابزارهای اجتماعی، زبانی و شناختی را برای ساماندهی و تغییر چگونگی شرکت در گفت‌وگو را مدل‌سازی کرده و ارائه می‌دهد.
* فرصت‌هایی برای زبانآموزان تا با هم‌یاری با معلم و دیگر زبانآموزان به چانه‌زنی معنایی به زبان مقصد بپردازند.
* فرصت‌هایی برای زبانآموزان تا با یکدیگر و به زبان مقصد تعامل ارتباطی برقرار نمایند.
* مکالمه‌ها و فعالیت‌های هدفمند و معنی‌دار
* محیطی فاقد تنش که زمینه ابراز عقاید را فراهم می‌آورد.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش زبان، شماره 109، زمستان 1392 منتشر شده است.