ویژگی‌های قصه‌های قرآنی در «رشد آموزش قرآن»
یکی از روش‌هایی که خداوند در قرآن برای بیان و تفهیم سخنان خود به‌کار برده، قصه‌گویی است. فصل‌نامه رشد آموزش قرآن طی مقاله‌ای به انواع قصه‌های قرآنی، ویژگی‌ها و فواید آن‌ها و نیز علل گرایش قرآن به قصه پرداخته است.
نویسندگان مقاله «علل گرایش قرآن به قصه» نسرین سجادپور
و مهدی عروجی هستند. آن‌ها در بخشی به علل گرایش قرآن به قصه پرداختند: «مقصود از بیان قصه در قرآن کریم فراهم شدن زمینه‌های سؤال (آیات للسائلین) و عبرت‌گیری از جریان قصه برای خردمندان است. خداوند در قرآن با توجه به ویژگی‌های روحی و روانی انسان
و خصایص قصه، معرفت دینی و تبیین حقایق هستی را که هدف و فلسفه بعثت انبیاست، از طریق قصه‌های حقیقی و جذاب بیان کرده است. حقیقت آفرینش در داستان حضرت آدم، توحید در داستان ابراهیم و سنت‌های الهی در داستان موسوی (ع) واقوام نوح، لوط، عاد و ثمود تبیین می‌شوند.»
ویژگی‌های قصه‌های قرآن موضوع دیگری است که در این مقاله به آن اشاره شده است.
این ویژگی‌ها عبارت‌اند از: واقع‌گرایی، حقیقت‌گویی، پرورش صفات والای انسانی، حکمت‌آموزی، گزینشی بودن و رعایت اجمال، پیام‌داری، شخصیت‌پردازی و توصیفی بودن.
در توضیح گزینشی بودن و رعایت اجمال می‌خوانیم: «در قصص قرآن، خداوند حکیم با ظرافت خاصی تنها نکاتی را که برای هدایت و تربیت خواننده مؤثر دانسته، گلچین نموده و به زیبایی در کنار هم قرار داده است. مثلاً در داستان هابیل و قابیل، حسد از زبان قابیل یا هابیل مطرح نشده،
بلکه خواننده به حال خود واگذاشته شده است تا این مفهوم را درک کند که حسد، شخص را به کجا می‌کشاند. سپس به اشاره‌ای نشان می‌دهد که ضروری است انسان تقوا پیشه کند.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش قرآن، شماره 41، تابستان 1392منتشر شده است.