فصل‌نامه رشد آموزش قرآن در مقاله‌ای جایگاه تولید علم در قرآن کریم
را بررسی کرده است.
این مقاله چکیده پژوهشی است که شمس‌الدین خزلی از مجتمع آموزشی توحید منطقه 4 تهران انجام داده است.
نویسنده مقاله پس از ارائه ضرورت موضوع این تحقیق آورده است: «در قرآن بر اهمیت علم تأکید شده است. توصیه و تأکید خداوند مبنی بر تعلیم و تعلم و شخصیت دانایان و آگاهان و نیز فرامین پیشوایان دین بر تعلّم و دانشجویی سوای محدودیت زمان و مکان و مرزهای جغرافیایی، اهمیت
علم را نشان می‌دهد.»
در بخش دیگر مقاله می‌خوانیم: «در احادیث متعددی، قرآن به عنوان کتاب حاوی علم و اخبار و هر آنچه در جهان رخ داده است و خواهد داد، مطرح شده است. هر چند خرد آدمیان قادر به درک همه این علوم نباشد. بنابراین یکی از ویژگی‌های ممتاز و منحصر به فرد قرآن کریم، عمق و ژرفای
شگفت‌آور آن است، چنانکه قرآن ناطق، امام علی(ع) درباره آن فرمود: «و بحرا لایدرک قعره». تاریخ نشان داده است که راز جاودانگی و ماندگار قرآن و تازگی و طراوت همیشگی آن برای افکار و اندیشه‌های بشر، همین عمق و ژرفای آن است که هم‌چون دریای بی‌کران، غواصان فکر و فهم
را در خود می‌پذیرد و هیچ‌گاه به نقطه پایان نمی‌رساند.»
در ادامه مقاله می‌خوانیم: «در جهان اسلام نیز یکی از پرسش‌هایی که در ارتباط با قرآن مطرح می‌شود، مسئله رابطه قرآن به عنوان آخرین و کامل‌ترین هدیه آسمانی با علوم، یعنی محصول تلاش فکری اندیشمندان جهان، اعم از علوم انسانی و علوم طبیعی است که از مدت‌ها پیش، ذهن
و تفکر فرهیختگان را به خود مشغول ساخته و در عمل افراط و تفریط‌هایی را در پی داشته است. به گونه‌ای که برخی بیش از 300 آیه قرآن را با علوم تجربی تطبیق داده‌اند و در بسیاری موارد، ادعای ارتباط تنگاتنگ قرآن با علوم را مطرح کرده‌اند. برخی دیگر نیز هر نوع ارتباط
قرآن با علوم را منکر شده و برداشت مطلب علمی از قرآن را تحمیل بر قرآن و «تفسیر به رأی» دانسته‌اند.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش قرآن، شماره 40، بهار 1392
منتشر شده است.