منبع: «رشد آموزش زیستشناسی»
فصلنامه رشد آموزش زیستشناسی در شماره جدید خود طی مقالهای به
کاربرد ریزجلبکها در تولید سوختهای زیستی پرداخته است.
هاجر بخشیپور، مدرس دانشگاه پیام نور مرکز رامسر مترجم این مقاله است.
در بخشی از این مقاله درباره علت استفاده از ریزجلبکها در تولید سوخت زیستی آمده است: «ریزجلبکها گروهی از میکروارگانیزمهای فتوسنتزی ساده یک یا چند سلولی هستند که رشد سریع دارند و تا مادامی که انرژی نور خورشید را با کارایی 10 تا 50 مرتبه بیشتر از سایر گیاهان
خاکزی به دام بیندازند، توانایی تثبیت کربن دیاکسید را دارند. البته این ریزجلبکها هم شامل جلبکهای پروکاریوتی مانند سیانوباکتریها و هم جلبکهای یوکاریوتی مانند کلروفیتا و باسیلاریوفیتا هستند. از آنجا که سوختهای زیستی از محصولات روغنی مانند دانه کلم، سویا،
آفتابگردان و نخل تولید میشوند، گروهی از محققان مؤسسه فناوری در کره جنوبی به منظور جلوگیری از مصرف مواد غذایی در تولید سوختهای زیستی استفاده کردند. زیرا تحت شرایط کشت مناسب، تولید زیتوده و روغن ریزجلبکها نسبت به گیاهان آوندی بسیار بیشتر است. برخی از گونههای
ریزجلبکی سرشار از روغن هستند که میتوان روغن را استخراج کرد و سپس با استفاده از فناوری موجود، فرایند فرآوری و پالایش را طی کرد و به شکل سوختهای وسایل نقلیه مورد استفاده قرار داد.
به گفته این گروه تحقیقاتی، از جمله فواید ریزجلبکها نسبت به گیاهان عالی عبارتاند از:
1. میتوان به میزان جذب بالای کربن دیاکسید، رشد سریع و امکان درو در شش دوره، طی یک سال و یا حتی برداشت روزانه آنها اشاره کرد.
2. به علت نداشتن ساختار چوبی در این گیاهان، جلبکهای دریایی نیاز به آمادهسازی اولیه برای تبدیل به سوخت زیستی نخواهند داشت.
3. هر سلول جلبکی از نظر فتوسنتزی فعال است، در حالیکه تنها یک مجموعه از سلولهای گیاهان عالی فتوسنتز انجام میدهند.»
متن کامل این مقاله در فصلنامه رشد آموزش زیستشناسی، شماره 89، زمستان 1391 منتشر شده است.