تارتاری عَنکبوته
خسته شده نشسته
به جای دَر روی غار
پَرده ی توری بسته
دُشمنا از راه دور
دارن میان سوی غار
نمی‌دونن پیامبر
قایم شده توی غار
با تور بَندی بَندی
گول می خورن دشمنا
می گن کسی تازگی
رَد نشده از این جا
صد آفرین تارتاری
تو راهشونو بستی
برای این پناهگاه
سَرباز خوبی هستی
۲۹۴
کلیدواژه:
رشد کودک، شعر، عنکبوت سرباز، مهری ماهوتی