مشاوره و فناوری در هزاره سوم
فناوری، هنگامیکه با تعمد و هدف استفاده شود، میتواند میزان دسترسی و کارایی مشاور مدرسه را در خدمت به مراجع و دانشآموزان گسترش دهد و دسترسی به منابع را افزایش دهد. بنابراین به پیشرفت کلی دانشآموزان کمک میکند.
استفاده از فناوری در زمینه مشاوره، از سیستمهای اولیه ارزیابی رایانهای و هدایت شغلی گرفته تا آخرین مشاوره و نظارت مبتنی بر وب را شامل میشود. مشاوران بیش از 20 سال است که از فناوریهای مبتنی بر وب برای بهرهوری و مدیریت محل کار (برای مثال رایانامه، وبگاههای حرفهای یا اجلاس ویدیویی) استفاده میکنند.
پیشرفتهای فناوری در دهههای اخیر باعث تغییر چشمانداز آموزش شده است و در نتیجه فرصتهای بیشتری برای مربیان فراهم میشود تا از فناوری پیشرفت یادگیری و افزایش بهرهوری استفاده کنند.
رسانههای اجتماعی و مشاوران در هزاره سوم
رسانههای اجتماعی مانند «توییتر»، «فیس بوک» و «اینستاگرام» میتوانند مشاوران مدرسهها را برای برقراری ارتباط با ذینفعان و مشارکت در جوامع یادگیری حرفهای بهصورت برخط (آنلاین) فراهم کنند. استفاده از رسانههای اجتماعی در محیطهای آموزشی باعث ایجاد تعامل با مراجعان در مدرسهها میشود و گفتوگو بین معلمان، دانشجویان، خانوادهها و جامعه را تشویق میکند. برای مثال، مربیان میتوانند از بسترهای وبنویسی برای به اشتراکگذاشتن منابع و یادآوریها با دانشآموزان و والدین یا ارائه برنامههای رخداده در مدرسه استفاده کنند. به همین ترتیب، رسانههای اجتماعی یک شبکه جهانی از مربیان را برای مشاوره، همکاری و اشتراک منابع فراهم میکنند. با وجود این مزایای بالقوه، همه با استفاده از رسانههای اجتماعی و فناوری برای این اهداف راحت نیستند و نگرانیهای اخلاقی دارند. هرچه ابزارهای فناوری برخط و سایر خدمات وب پیشرفت میکنند، زمینههای خاص آموزش و خدمات انسانی بیشتر مورد توجه قرار میگیرند.
بینش مشاوران نسبت به فناوری
تحقیق هایدن و همکارانش (2008) نشان میدهد: تزریق فناوری در برنامههای آموزشی مشاوران مدرسه میتواند یادگیری دانشآموزان و کارایی حرفهای را ارتقا دهد. با وجود این، حتی با پیشرفت در آموزش مشاور مدرسه، بسیاری از مشاوران مدرسه محتاطانه موافق استفاده از فناوری فقط در برخی از جنبههای عمـلی هستند. بـرای مثـال، شی، سینوتی و استـون (2018) دریافتند که مشاوران مدرسهها به دلیل نگرانیهای اخلاقی، بیشتر از یادداشتهای پروندهای مبتنی بر کاغذ بهجای یادداشتهای پرونده الکترونیکی استفاده میکنند.
به همین ترتیب در مورد اهمیت و استفاده از فناوری در رویه مشاوره مدرسه اختلاف قابل توجهی بین مشاوران مدرسه وجود دارد.
چگونه استفاده از فناوری میتواند به نفع مشاوران مدرسه باشد
کرونین و همکارانش دریافتند که مشاوران مدرسهای که بیشتر از فناوری استفاده میکنند، دارای رتبه بالاتری در توسعه «مشارکت مدرسهـ خانوادهـ جامعه» هستند. اگرچه از رسانههای اجتماعی و سایر ابزارهای برخط بهطور گستردهای در مشاوره مدرسه استفاده میشود و بهطور گسترده در فضای مجازی مورد بحث قرار گرفتهاند، ولی ادبیات تجربی مشاوره بهاندازه کافی به استفاده از فناوری در ارتباط با مراجع خود نپرداخته است.
ابزارهای فناوری که به مشاوران مدرسهها کمک میکنند تا از طریق فناوری ارتباط برقرار کنند و اطلاعات را ارائه دهند، نهتنها با خودکارسازی و دیجیتالسازی تحویل، مسائل مربوط به کارایی را برطرف میکنند، بلکه ممکن است به آنها کمک کنند به دانشآموزان، خانوادهها یا کارمندان بیشتری برسند.
نتیجه
این مطالعه سعی در درک چگونگی استفاده مشاوران مدرسه از فناوری برای مدیریت برنامه و ارتباط با مراجع داشته است. یافتهها نشان میدهند که بسیاری از مشاوران مدرسهها فناوری را با کار خودشان ادغام نمیکنند و کسانی که از فناوری بهره میگیرند، بهاحتمال زیاد از آن برای مدیریت پروندهها و برقراری ارتباط با سایر مشاوران مدرسه استفاده میکنند. همانطور که یافتهها نشان میدهند، برنامههای آموزش فارغالتحصیلان بهاحتمال زیاد به مشاوران مدرسه چگونگی تلفیق فناوری را با کار مشاور نمیآموزند و بیشتر آنها در مورد ابزارها از طریق توسعه حرفهای، یا برخط و یا دهانبهدهان میآموزند.
برخی موارد استفاده مشاوران از فناوری در هزاره سوم
- ثبت پرونده الکترونیکی مراجع
- هدایت شغلی مبتنی بر وب
- انتخاب رشتههای تحصیلی
- برنامههای آموزشی مشاورهای
- برنامهریزی و ارزیابی
- ارتباط با مراجع در فضاهای مجازی
و ...
فناوری، همچنان که در محیطهای آموزشی تکامل مییابد، در آینده ظرفیت قابل توجهی برای کمک به مشاوران مدرسهها در کار با مراجع خود دارد. علاوه بر این، داشتن مهارتهای فنی احتمالاً در آینده مشاوران مدرسهها را بهعنوان کاندیدهای رقابتیتری در بازار کار جای میدهد. با این حال، بسیاری از مشاوران مدارس از فناوری استفاده نمیکنند و بنابراین ممکن است از تأثیری که ممکن است داشته باشد برخوردار نباشند که پیامدهای قابل توجهی در خدمت به همهدانشآموزان و سایر مراجع دارد.
منابع
1. Nandhini, M. (2016). Web 2.0 tools in education. In E. Ramganesh, I. Muthuchamy, S. Senthilnathan, & S. Amutha (Eds.), National conference on higher education in the knowledge age: Technopedagogical perspectives and innovations (pp. 64–66). Retrieved from http://www.sjctni.edu/IQAC/NCHEKA.pdf
2. Barnett, J. E., & Kolmes, K. (2016). The practice of tele-mental health: Ethical, legal, and clinical issues for practitioners. Practice Innovations, 1, 53–66. doi:10.1037/pri0000014
3. Sampson, J. P., Kolodinsky, R. W., & Greeno, B. P. (1997). Counseling and the information highway: Future possibilities and potential problems. Journal of Counseling & Development, 75, 203–212. doi:10.1002/j.1556-6676.1997.tb02334.x
ادامه منابع در دفتر مجله موجود است.