«اضطراب» پاسخ به شرایطی خاص و تهدیدکننده است. حالتی طبیعی است که همراه با تحولات، تغییرات و تجربیات جدید رخ می‌دهد. همچنین در زمینه کشف هویت و معنا در زندگی، هر فردی ممکن است اضطراب را تجربه کند. اضطراب حالتی عاطفی و دارای خصوصیات برانگیختگی فیزیولوژیکی، احساسات ناخوشایند، تنش و ترس از وقوع اتفاق وحشتناک است. این واکنش‌ها حاصل دفاع افراد در برابر اضطراب است.
عواملی که وجود اضطراب را تحت تأثیر قرار می‌دهند، عبارت‌اند از:
الف) محیط خانوادگی: شرایط خانه در صورتی که مملو از مشاجره یا پر از سوءتفاهم و ناآگاهی والدین از وضعیت فرزندان باشد، می‌تواند باعث ناراحتی و اضطراب کودکان در خانه شود.
ب) محیط اجتماعی: محیط اجتماعی یکی از عواملی است که می‌تواند بر اضطراب فرد تأثیر بگذارد. اگر فرد در یک محیط نامناسب اجتماعی قرار بگیرد، این محیط می‌تواند موجب شکل‌گیری رفتار ناکارآمد در او شود. همین موضوع، قضاوت‌های مختلفی را در جامعه پدید می‌آورد که می‌تواند باعث اضطراب فرد شود.
یکی از شرایطی که اخیراً باعث اضطراب شدید شده، شیوع «کرونا» یا کووید۱۹ است. این امر نه‌تنها از نظر جسمی بلکه از نظر روانی نیز بر سلامت جامعه تأثیر می‌گذارد. طی چند ماه اخیر، تقریباً همه کشورهای جهان به‌عنوان منطقه گذار کرونا در نظر گرفته شده‌اند که به یک بیماری همه‌گیر جهانی تبدیل شده است.
ویروس کرونا «یک خانواده بزرگ از ویروس‌هاست که باعث بیماری انسان و حیوانات می‌شود».
عواملی که معمولاً باعث عفونت‌های تنفسی در انسان‌ها می‌شوند، از سرماخوردگی عادی گرفته تا بیماری‌های جدی مانند «سندرم تنفسی خاورمیانه» (مرس) و «سندرم تنفسی حاد شدید» (سارس) متنوع‌اند. نوع جدیدی از ویروس کرونا در دسامبر سال 2019 در ووهان چین در انسان یافت شد. نام آن را «سندرم حاد تنفسی حاد کرونا ویروس 2» (سارس-کووید 2) گذاشتند که بعداً باعث کووید19 شد.
سارس که در سال 2003 شناسایی شد، از همان خانواده ویروس‌های بزرگ کووید19 است. علائم سارس شبیه علائم کووید19 است، اما سارس سنگین‌تر و کشنده‌تر است؛ گرچه عفونت آن کمتر از کووید19 است. مانند سایر بیماری‌های تنفسی، کووید19 می‌تواند علائم خفیفی از جمله سرماخوردگی، گلودرد، سرفه و تب ایجاد کند و حدود 80 درصد مبتلایان ممکن است بدون نیاز به مراقبت ویژه بهبود یابند.
از هر شش نفر حدود یک نفر ممکن است دچار علائم شدید بیماری، مانند ذات‌الریه یا مشکل تنفس شود که معمولاً به تدریج اتفاق می‌افتد. اگرچه مرگ و میر در اثر این بیماری هنوز نادر است (حدود 2٪)، « ولی برای افراد مسن و دارای پیشینه پزشکی نامناسب» (مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماری قلبی) خطرناک است و آن‌ها در برابر این بیماری به شدت آسیب‌پذیر هستند.
از ابتدای سال 2020، مردم در سراسر جهان به سبب شیوع ویروس کرونا الزام رعایت بهداشت دست، فاصله اجتماعی و سایر اقدامات توصیه شده برای جلوگیری از مبتلا شدن به بیماری را شنیده‌اند و معمولاً انجام داده‌اند. با این حال، گرچه برخی از افراد دقیقاً از این محدودیت‌ها پیروی می‌کنند، برخی دیگر قوانین دولت‌ها را نادیده می‌گیرند و در ازدحام جمعیت در مکان‌های عمومی و سواحل حضور می‌یابد و یا در خانه‌هایشان مهمانی‌های پرجمعیت می‌گیرند.
درک عوامل روان‌شناختی و فرایندهایی که بر انطباق افراد با اقدامات پیشگیرانه در برابر این بیماری همه‌گیر تأثیر می‌گذارند، به منظور توسعه کارزارهای اطلاعاتی و ارتباطی مناسب و مداخلات ضروری، از اهمیت اساسی برخوردار است. مطالعات تحقیقاتی کشورهای مختلف تلاش کرده‌اند، نقش طیف وسیعی از عوامل (مثل درک خطر، اعتماد به مقامات، و هنجارهای اجتماعی) را آزمایش کنند. براساس مطالعه نادیک، نایباهو و سیلالاهی، برای کنترل اضطراب فرد باید دو کار انجام شود:
الف) یافتن و درک اطلاعات علمی کووید19 از منابع معتبر به‌طور صحیح یا افرادی که مسئولیت توضیح آن‌ها را دارند (دولت یا نهادهای بهداشتی)؛
ب) پیروی از دستورالعمل‌های ایمنی مربوط به کووید19.
نویسنده نتیجه می‌گیرد که راه مدیریت اضطراب دانشجویان از طریق یافتن و درک اطلاعات صحیح و پیروی از دستورالعمل‌های ایمنی مربوط به کووید19 است. تعطیلی مدارس یک سیاست اساسی برای کاهش سرعت شیوع کووید19 در سراسر جهان است. پس از 13 مارس 2020، در آلمان چند مدرسه تعطیل شدند. همانند سایر کشورها، آلمان در حال حاضر با موضوع بازگشایی مدارس در سراسر کشور مواجه است. بخشی از این موضوع به بحث امتحانات فارغ‌التحصیلی دبیرستان‌های آلمان اختصاص دارد که قرار است طی چند هفته آینده برگزار شوند. اگرچه مدارس از طریق تهیه مطالب درسی و یادگیری به‌طور منظم از دانش‌آموزان خود حمایت می‌کنند، دانش‌آموزان در سال آخر مدرسه زمان محدودی را صرف فعالیت‌های مربوط به مدرسه می‌کنند. هم‌زمان دانش‌آموزان نگران عملکرد تحصیلی و آینده شغلی خود هستند.
بحث
شدت اضطراب در شرایطی که استرس‌زا نباشند، یا در شرایطی که خطر به‌عنوان تهدید احساس نمی‌شود، کم است. ظهور اضطراب به شدت تحت تأثیر «محرک بیرونی» یا «محرک درونی» است که در اثر آن فرد تهدید احساس می‌کند یا خود را در خطر می‌بیند. چگونگی واکنش فرد به محرکی که اضطراب را برمی‌انگیزد، به تجربه او در شرایطی مشابه بستگی دارد. شرایط استرس‌زایی که مدام بر زندگی غلبه می‌کند، توانایی افراد را در ارائه پاسخ‌های مناسب بالا می‌برد. احساس تهدید را کاهش می‌دهد و سطح اضطراب را پایین می‌آورد. اضطراب زیاد تجربه ناخوشایندی است که فرایندهای شناختی و حرکتی را مختل می‌کند و سازوکارهای دفاعی را فعال نگه می‌دارد.
نتیجه‌گیری
بهترین راه‌های مدیریت اضطراب عبارت‌اند از:
الف) یافتن اطلاعات صحیح و یا علمی از یک منبع معتمد و درک صحیح آن. نهادهای دولتی و بهداشتی باید بهترین راه را پیدا کنند و اطلاعات مربوط به کووید19 را به‌طور فعال به جامعه تحویل دهند تا جامعه از عملکرد کووید19 آگاه شود.
ب) پیروی از دستورالعمل‌های ایمنی کووید19، مانند حفظ سلامتی و تناسب اندام، شستن منظم دست‌ها با استفاده از آب و صابون یا الکل، پوشاندن بینی و دهان هنگام سرفه و عطسه با دستمال یا قسمت فوقانی بازو، اجتناب از تماس با افراد دیگر، پرهیز از مسافرت به مکان‌های عمومی، اجتناب از لمس چشم، بینی و دهان، استفاده از ماسک دهان و بینی، دفع دستمال و ماسک‌های استفاده شده در سطل زباله، به تعویق انداختن سفر به منطقه / کشوری که این ویروس در آن پیدا شده است. در صورت ناراحتی ناشی از بیماری، از رفتن به خارج از خانه خودداری کنید و همیشه پیشرفت بیماری کووید19 را از منابع رسمی و دقیق کنترل کنید.