در «رشد آموزش راهنمایی تحصیلی»
خانم فاطمه عابدی، دبیر علوم شهرستان قائم‌شهر با ارائه‌ی مقاله‌ای در ماهنامه‌ی رشد آموزش راهنمایی تحصیلی، یک روش عملی برای آموزش مبحث «سوختن» پیشنهاد کرده است. او معتقد است که با این روش، ضمن تحریک
حس کنجکاوی دانش‌آموزان، پویایی و نشاط را برای آن‌ها به ارمغان می‌آورد.
متن مقاله خانم فاطمه عابدی که در نشریه‌ی شماره‌ی 8 رشد آموزش راهنمایی تحصیلی
(اردیبهشت‌ماه 1390) چاپ شده، به شرح زیر است:
«همان‌طور که می‌دانیم، یکی از رسالت‌های عظیم تعلیم و تربیت هر کشوری، پرورش عنصر تفکر در دانش‌آموزان است. انجام فعالیت‌ها و آزمایش‌های ساده در درس علوم، این هدف را محقق کرده و به جای آن‌که ذهن دانش‌آموز انبانی از اطلاعات گردد، با تحریک حس کنجکاوی، پویایی و نشاط
را برای او به ارمغان می‌آورد و خستگی و بی‌حالی را از فضای کلاس می‌زداید. من در مبحث «سوختن»، درس علوم پایه‌ی دوم راهنمایی، برای ایجاد انگیزه، با روش بارش مغزی، دانش‌آموزان را به یادگیری مفاهیم درسی ترغیب کردم. با فعالیتی که شرح می‌دهم، از آن‌ها خواستم در مورد
این واقعه بیندیشند و نتیجه‌ای عملی از آن حاصل کنند.
نام فعالیت: آسانسور آب
هدف: بررسی نظریه‌ی لاوازیه در سوختن
مواد لازم: یک عدد شمع، یک عدد بشقاب ته گود، کبریت، مقداری آب و یک لیوان بلند
شرح:
ابتدا شمع را کف بشقاب می‌چسبانیم و مقداری آب در بشقاب می‌ریزیم تا قسمت فرو رفته‌ی بشقاب پر شود. سپس شمع را روشن می‌کنیم. وقتی شمع شروع به سوختن کرد، به آرامی لیوان را وارونه روی شمع قرار می‌دهیم؛ طوری که به شمع نخورد. بعد از گذشت زمان کوتاهی، ملاحظه می‌شود
که آب در لیوان بالا می‌آید.
نتیجه:
شمع برای سوختن، اکسیژن هوای زیر لیوان را مصرف می‌کند. بنابراین حجم هوای زیر لیوان کمتر می‌شود و با ایجاد شدن فضای خالی در زیر لیوان، آب در لیوان بالا می‌رود.»