رابطه شیوههای فرزندپروری با خوشبینی، امیدواری و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان، موضوع مقالهای با عنوان «خوشبینی و امیدواری نیاز جدّی نسل امروز و فردا» است. این مقاله در فصلنامه رشد آموزش مشاور مدرسه منتشر شده است.
در ابتدای مقاله میخوانیم: «در دهههای اخیر، رویکرد روانشناسی مثبتنگر در حوزه روانشناسی ظهور کرد و موجب تحولات قابل ملاحظه و پژوهشهای نافذ و مؤثری در زمینههای مختلف رفتاری، از جمله مطالعات مربوط به پیشرفت تحصیلی دانشآموزان و دانشجویان شد. رویکرد روانشناسی مثبتنگر سعی دارد با استفاده از روشهای علمی به مطالعه و کشف تواناییهایی نایل آید که اجازه میدهند افراد، گروهها، سازمانها و جوامع پیشرفت کنند.»
نویسندگان مقاله پس از اشاره به انواع شیوههای فرزندپروری و نقش آنها در ابعاد گوناگون زندگی فرزندان به پژوهش خود اشاره کردهاند. آنها در این پژوهش درصدد هستند به این پرسش پاسخ دهند که آیا بین شیوههای فرزندپروری با خوشبینی، امیدواری و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان شهر ماهنشان رابطهای وجود دارد یا نه.
نویسندگان نتایج پژوهش خود را چنین شرح دادهاند: «یافتههای پژوهش نشان داد که بین شیوه فرزندپروری منطقی با امیدواری رابطه مثبت و معنیدار و بین سبک فرزندپروری استبدادی با امیدواری رابطه منفی و معنیدار و همچنین بین شیوه فرزندپروری سهلگیر با امیدواری رابطه مثبت و معنیدار وجود دارد.»
نویسندگان: فهیمه کاکایی دبیر آموزشوپرورش و دکتر محمدسعید احمدی استادیار پردیس فرهنگیان زنجان
کلیدواژهها: فرزندپروری، امیدواری، خوش بینی، پیشرفت تحصیلی، شهر ماهنشان