نادیده گرفتن پدیده پیروی خوب، خطا و انحرافی مهم در برنامه‌های آموزشی مدیریت محسوب می‌شود. فصل‌نامه «رشد مدیریت مدرسه» در مقاله‌ای به این مقوله پرداخته است
در ابتدای مقاله می‌خوانیم: «در موقعیت‌های مدرسه‌ای، مدیران و معاونان بر حسب شرایط در موقعیت پیروی و تبعیت قرار می‌گیرند. تردیدی نیست که پیشرفت فعالیت‌های مدرسه تابعی از کیفیت عملکرد همه همکاران است لیکن این سوال مطرح است که تا چه حد این کیفیت عملکرد فردی، حاصل توجه کافی به نقش خود به عنوان یک زیردست و پیرو است؟ منظور از توجه کافی به نقش خود به عنوان زیردست، تسلط بر مجموعه مهارت‌هایی است که اثربخشی فرد سازمانی را به عنوان پیرو بهبود و ارتقا می‌بخشد.»
نویسنده مقاله در ادامه به برخی مهارت های مربوط به هنر پیرویِ خوب اشاره کرده است که عبارتند از:
- در نظر گرفتن موقعیت مافوق
- در جریان امور قرار دادن و مطلع نگاه داشتن مافوق
- انطباق با سبک ارتباطی مافوق
- درک انتظارات مافوق
- قابل اعتماد بودن برای مافوق
- مسئولیت پذیری
- خود انتقادی
- ارائه تصویری مثبت و منصفانه از مافوق به دیگران
نویسنده مقاله پس از توضیح هر یک از این موارد چنین نتیجه‌گیری کرده است: «رهبری موثر بدون پیروی و تبعیت ماهرانه افراد تحت رهبری، تحقق و عینیت نخواهد یافت. درواقع، در کنار هر رهبری کارآمد باید پیروان کارامدی نیز باشند، یعنی همان اندازه که رهبری موثر می تواند منجر به بهبود عملکرد زیردستان شود، پیروان موثر نیز می توانند بهبود عملکرد رهبران را تضمین کنند.
البته باید توجه داشت که پیرو خوب بودن معادل برخورداری از دانش تخصصی نیست بلکه هنر پیروی خوب مجموعه مهارت‌هایی فراتر از توانمندی‌های تخصصی است. در این میان، افراد سازمانی کمتر برای پیروی و تبعیت خوب آموزش می‌بینند.»
* منبع: فصل‌نامه رشد مدیریت مدرسه، شماره 114، زمستان 1395
* نویسنده: دکتر علی خلخالی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی رامسر
* کلیدواژه‌ها: روابط سازمانی، روش‌های راهبردی، خودانتقادی
برای دریافت فایل PDF این مقاله کلیک کنید