در «رشد آموزش معارف اسلامی»
فصل‌نامه رشد آموزش معارف اسلامی در مقاله‌ای به بررسی رابطه میان دین و اخلاق پرداخته است.
این مقاله با عنوان «دین و اخلاق» و به قلم فاطمه قاسمی منتشر شده است. در ابتدای مقاله در تعریف دو مقوله دین و اخلاق می‌خوانیم: «دین مجموعه عقاید و اخلاق و احکامی است که خداوند به منظور هدایت و تأمین سعادت دنیوی و اخروی انسان به پیامبران وحی
کرده است. دین با این تعریف هم در ترابط با اخلاق و هم در توافق با عقل است.
اخلاق دینی مبتنی بر اصول عقاید، ولایت و عمل به شریعت است و تعالی‌بخش انسان به مقام خلیفه اللهی واقعی است و اصولاً اعمال اخلاقی، اعمال دینی نیز محسوب می‌شوند. این نظریه اخلاقی هم در شکل کاملش و به اصول اعتقادی دین و هم در تشخیص مصادیق قواعد اخلاقی به محتوا،
وحی و دستورات دین احتیاج دارد. باید بگوییم که اخلاق از دین جدا نیست؛ نه از اعتقادات دینی و نه از دستورات دینی.»
در ادامه آمده است: «بر اساس تحلیلی که ما از مفاهیم و گزاره‌های اخلاقی داریم (یعنی آن‌ها را حاکی از روابط واقعی میان افعال اختیاری انسان کمال نهایی آدمی می‌دانیم) اخلاق بر دین توقفی ندارد؛ یعنی هر کس می‌تواند بدون پای‌بندی به اعتقادات یا دستورات دینی آن را
بپذیرد. البته شناخت کمال نهایی و کشف رابطه میان افعال اختیاری با کمال نهایی و ضمانت عمل به گزاره‌های اخلاقی به دین نیازمند است. پس اخلاق نیز به اصول و اعتقادات دینی و محتوای نبوت و وحی نیاز دارد؛ زیرا هر شخصی ممکن است از کمال نهایی انسان تحلیلی ارائه نماید.»
متن کاملاین مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش معارف اسلامی، شماره 96، بهار 1394
منتشر شده است.