گرمایش جهانی که امروزه به یکی از چالش‌های بشر تبدیل شده به معنی افزایش میانگین درجه حرارت زمین در نزدیکی سطح آن است که پیامدهایی را ایجاد کرده است.
فصل‌نامه رشد آموزش جغرافیا در مقاله‌ای به علل و پیامدهای این موضوع پرداخته است.
این مقاله را فرزانه درخشان بابایی نوشته است.
در ابتدای مقاله می‌خوانیم: «تغییرات دمای هوا در گذشته در حد یک حدس و گمان بود و امروزه گرمایش جهانی یکی از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین مسائل و چالش‌های موجود برای بشر است. گرم شدن زمین ابتدا در سال 1950 با تغییر نظم فصول یعنی گرم‌تر و طولانی‌تر شدن فصل گرما و
کاهش‌های ناگهانی دما در فصل سرما مطرح و در سال 1957 به‌صورت رسمی وارد گفتمان علمی شد. سه مورد از گرم‌ترین سال‌ها از سال 1998 اتفاق افتاد، آن هم در زمانی که انتظار می‌رفت تأثیرات طبیعی مانند فرایند‌ها و انفجارهای خورشیدی زمین را سرد کند.
زمین در سی سال گذشته بدین اندازه گرم شدن را تجربه نکرده بود. دانشمندان پیامد گرم شدن کرة زمین را در حلقه‌های درختان و گیاهان روی خشکی و در اقیانوس‌ها با مرگ مرجان‌های قدیمی و آبزیان دریاها و تغییر شکل آن‌ها و هم‌چنین حباب‌های نمایان در هستة یخ‌ها شاهدند و
تمام این موارد نشان دهندة آن است که جهان برای هزاران سال بدین حد گرم نبوده است.»
نویسندة مقاله فعالیت‌های انسانی و دگرگونی‌های طبیعی را دو دلیل مهم گرمایش جهانی می‌داند. وی سپس به پیامدهای گرمایش زمین اشاره کرده که عبارت‌اند از:
• آب شدن یخ‌ها
• بالا آمدن سطح دریاها
• تهدید گونه‌های زیستی و...
وی پس از توضیح هر یک از این موارد چنین نتیجه‌گیری کرده است: «گزارش هواشناسان سازمان جهانی (IPCC یا دفتر جهانی تغییرات آب و هوایی) حاکی از آن است که بیشترین افزایش دمایی که از اواسط قرن بیستم در کرة زمین مشاهده شده، مربوط به گاز‌های گلخانه‌ای است که انسان‌ها
از طریق احتراق سوخت‌های فسیلی اتومبیل‌ها، کارخانه‌ها و لوازم برقی و غیره تولید کرده‌اند و این ترس را ایجاد می‌کند که گرما و روند گرمایش را تسریع کند.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش جغرافیا، شماره109، زمستان 1393 منتشر شده است.